درگذشت ارحام صدر و تسلیت به بازماندگان

رضا ارحام صدر عصر روز یکشنبه ۲۴ آذر ماه در منزل خود در اصفهان در ۸۵ سالگی از دنیا رفت.این بازیگر پیشكسوت تئاتر و سینما اردیبهشت ماه ‌۱۳۰۲ در محله باقلعه‌ی بخش ‌۴ اصفهان متولد شد و فعالیت هنری خود را از سال ‌۱۳۲۶ و بازی در تئاتر آغاز كرده و در واقع از پایه‌گذاران تئاتر در اصفهان محسوب می‌شود.او همچنین در سال ‌۱۳۳۶ با فیلم «شب نشینی در جهنم» وارد سینما شد و سپس در فیلم‌هایی چون «علی واكسی»، «ستاره‌ای چشمك زد»، «مردان خشن»، «جعفرخان از فرنگ برگشته»، «نصف جهان» و «افسانه شهر لاجوردی» بازی كرد.از نمایشهای او نیز می‌توان به «رفیق ‌ناجنس»، «بوقلمون‌ها»، «كدام یك از دو»، «دلقك‌ها»، «وادنگ»، «خروس بی‌محل» و... اشاره كرد.آخرین فعالیت سینمایی این بازیگر كه به دلیل كهولت سن كم‌كار بود، به فیلم ویدیویی «درسا» محسن دامادی در سال ۸۴ برمی‌گردد.همچنین فیلم مستند «شكرپاره» ضمن نمایش قطعاتی از فیلم‌ها و نمایش‌های رضا ارحام‌صدر به مرور خاطرات وی پرداخته است.

همسر سحنگوی دولت مینویسد

فاطمه رجبی در سایت انصار نوشت:عنوان میهمانی بزرگان از روزنامه‌های اصلاح‌طلب گرفته شده است،- با ادبیاتی از نوع اصلاح‌طلبی برانداز!؟ -عكس‌هایی از هاشمی و خاتمی و ناطق‌نوری و كروبی و ... یعنی اینها بزرگان هستند و حتما ملت یا «كوچك» است و یا «رعیت». این است فرهنگ پست‌نگر 16 ساله!اما لاریجانی كه با بیت‌المال این نمایش پرمسأله را برگزار كرد و از «سحابی» معترف به «عدم اعتقاد به ولایت‌فقیه» گرفته تا«طالقانی» ستیزه‌گر با اساس نظام، صباغیان و حكمت و غیره را به آن خواند، و خدای را شكر كه حزب مشاركت خاتمی و سازمان نامشروع مجاهدین، او را بی‌پاسخ گذاردند و در این نمایش «افتخار حضور» به لاریجانی ندادند.معلوم نیست كه مخارج این نمایش پرمسأله و مغایر با اصول و اهداف اسلامی در كنار همان میلیون تومان‌هایی است كه از نظر لاریجانی 80 میلیون تومان آن برای رهن خانه در جنوب شهر پرداخت شده است؟! البته توقع نیست لاریجانی كه میزبان این بزرگان می‌شود، خبر از شهر داشته باشد، چه رسد به جنوب آن، اما این نمایش با كدام هدف انجام گرفت؟بی‌گمان این همایش امداد الهی بود تا ملت ایران ماهیت فكری، سیاسی و اعتقادی لاریجانی را در نسبت با نهضت خائن آزادی، اصلاح‌طلبی برانداز، خاتمی مجری اعمال حرام و هاشمی و ... بدانند. از سوی دیگر شعار بی‌مبنا و بی‌جای او را كه عبارت از «دولت وحدت ملی» بود و امروز ناطق‌نوری آن را فریاد می‌كند، كالبدشكافی نماید.آیا نباید تصور كرد این «وحدت در وحدت» در نهضت خائن آزادی، حزب مشاركت، سازمان نامشروع مجاهدین، با محوریت هاشمی و خاتمی خلاصه می‌شود؟ ملت كجای این وحدت قرار دارد؟ علاوه بر آن كه ملت در قبال این افراد و گروه‌ها ایستاده است و بارها خواهان جمع‌شدن بساط قدرت‌طلبی و ستیزه‌گری آنان است.برخی از میهمانان لاریجانی، سال‌هاست كه نوكری بیگانگان را كرده و به دلیل خیانت به نظام اسلامی و ملت «محكومین نظام اسلامی هم بوده‌اند.» آفرین بر لاریجانی كه از روحانیت هزینه می‌‌كند و با حمایت آنها از صندوق بیرون می‌آید و ملت و نظام اسلامی را خرج براندازان می‌كند.راستی نكته مثبت این نمایش چه بود؟ «مدرس» مظهر وكیل ملی و نماینده مسلمان كجای این همایش بود؟ آیا لاریجانی از ساده‌زیستی و دنیاگریزی او كه عامل اصلی مقاومت و مجاهدت وی در برابر روس و انگلیس جنایتكار و رضاخان وحشی سخن به میان آورد؟ آیا او یا حداد عادل كمترین اشاره‌ای به چگونگی مجاهدت این روحانی عالی‌مقام در برابر مطامع بیگانگان نمودند؟افتخار نیست كه در جایگاه مدرس تكیه بزنند و یكی از این نمایش استفاده كند تا از دموكراسی بگوید و اختلاف دولت و مجلس را مطرح كند و دیگری كه رئیس‌ امروز مجلس است، جمع دعوت شده‌اش را كه برخی از آنها محكومین و معاندان با نظام اسلامی هم بودند، سرمایه ملی كشور بداند!ملت بر نبود احمدی‌نژاد آفرین گفت. زیرا این نمایش سنخیتی با ملت نداشت و احمدی‌نژاد منتخب ملتی است كه با او پیوند گفتمانی تنگاتنگ دارند. مراجع عظام تقلید، روحانیت اصیل و مردم بزرگوار قم، به روشنی دیدند لاریجانی كه با هزینه‌كردن این بزرگواران به مجلس راه یافت، چگونه مخالفان و مجرمان و محكومان دادگاه‌های نظام اسلامی را در «وحدت ملی» خود جای داد. آیا سزای مرجعیت و روحانیت این بود كه نمایش سیاسی لاریجانی در برگیرنده كسانی باشد كه «عزت‌ سحابی» یكی از بهترینشان بود. او كه علاوه بر تكرار همیشگی در گفت‌وگو با بیگانگان، مبنی بر عدم التزام به ولایت‌فقیه، در كارنامه درخشانش، شركت در شبه كودتای 18 تیر هم ثبت است؟ یكی از امدادهای الهی سوم تیرماه 84، عریان‌شدن همین باطن‌هاست.

اطلاعیه

روز جهانی حقوق بشر به انضمام گزارشی گوتاه از وضعيت حقوق بشر در ايرانکميسر عالی حقوق بشر سازمان ملل! نهادهای بين المللی مدافع حقوق بشر! مقامات دولتی در ايران همواره ادعا کرده اند که حقوق بشر در ايران رعايت می گردد و بر اين مبنا تبليغات خود را نيز سازمان داده اند. عليرغم اين ادعا و بنا بر گزارشات مختلف نهادهای حقوق بشری و از جمله گزارشات ما، بعنوان جمعی از اين گروهها ، که همواره وضعيت حقوق بشر در ايران را زير نظر دارد؛ حقوق بشر در ايران به گونه ای گسترده، مستمر و برنامه ريزی شده از سوی دولت ايران نقض می گردد.براساس اعداد و ارقام گزارش سال 2008 ، که ذيلاً به دنبال می آيد و عمدتاً مبتنی بر منابع رسمی دولتی است، حقوق بشر شديدتر از سال قبل و به شکلهای مختلف نقض گرديده که شامل موارد عمده زير می باشد: افزايش صدور و اجرای حکم اعدام، صدور حکم اعدام برای افراد کمتر از هيجده سال، گسترش دستگيری و محاکمه دانشجويان و فعالين سياسي، اجتماعی و فرهنگي، سرکوب بی وقفه زنان در عرصه های مختلف، اخراج و بيکاری کارگران و دريغ کردن حقوق اوليه آنها، سرکوب اقليتهای دينی و قومی و . . .بدينوسيله از کميسر عالی حقوق بشر سازمان ملل و نهادهای بين المللی مدافع حقوق بشر تقاضا می کنيم تا کوشش خود را جهت اعزام يک هيئت بين الملليِ غير دولتی برای تحقيق پيرامون وضعيت حقوق بشر در ايران مبذول دارند تا متعاقب آن امکان قضاوت و اقدام لازم در رابطه با وضعيت حقوق بشر در ايران هموار گردد.ما از تمامی مدافعين حقوق بشر خواستاريم تا عليه نقض حقوق بشر در ايران عکس العمل نشان داده و اعتراض و اقدامات خود را جهت رعايت آن بکار ببندند.
انجمن دفاع از زندانيان سياسی- سازمان دفاع از حقوق بشر کردستا ن- فعالين ايرانی دفاع از حقوق بشر در اروپا و امريکای شمالی- کميته دانشجويی دفاع از زندانيان سياسی- کميته دفاع از زندانيان سياسی آذربايجان ـ کميته گزارشگران حقوق بشر

شانزده اذر در دانشگاه تهران

خبرنامه امیرکبیر: علیرغم حضور گسترده نیروهای امنیتی و لباس شخصی و پلیس ضدشورش از صبح امروز در تمامی خیابان های نزدیک به دانشگاه تهران، بسیاری از دانشجویان دانشگاه های مختلف کشور توانستند برای برزگداشت روز ۱۶ آذر در دانشگاه تهران حضور یابند.دانشجویان در ساعت ۱۲ ظهر امروز با شکستن درب دانشگاه تهران توانستند وارد دانشگاه شده و در تجمع “دانشگاه، فریاد آزادی” شرکت کنند. از صبح امروز حراست دانشگاه تهران به کمک نیروهای امنیتی به طرز وحشیانه ای به ضرب و شتم دانشجویان پرداخته اند. بنابر گزارش ها تاکنون دانشجویان بسیاری مضروب شده اند که حال برخی از آنان وخیم است. حراست دانشگاه تهران با ضرب و شتم یکی از فعالین دانشجویی دانشگاه امیرکبیر، سر وی را به گیت های امنیتی کوبیده است که وی تاکنون بیهوش است. همچنین تعدادی از دانشجویان نیز در هنگام تلاش برای وارد شدن به دانشگاه تهران آسیب دیده اند.پلیس ضدشورش همچنین با دانشجویانی که نتوانسته بودند وارد دانشگاه شوند و قصد حضور در پشت نرده های دانشگاه تهران را داشتند به شدت برخورد می کرد.به گزارش خبرنامه امیرکبیر دانشجویانی که از دیگر دانشگاه ها وارد دانشگاه تهران شده بودند، با سر دادن شعارهایی نظیر “مرگ بر دیکتاتور” ، “نصر من الله و فتح قریب..ننگ بر این دولت مردم فریب”، “دانشجو،می میرد،ذلت نمی پذیرد” ، “محمود احمدی نژاد، عامل تبعیض و فساد” و خواندن سرود یاردبستانی به دانشجویان دانشگاه تهران در مقابل دانشکده پزشکی پیوستند. دانشجویان همچنین پلاکاردهایی در دست داشتند که بر روی آنها نوشته شده بود: ” با تهدید و احضار آرام نمی شویم” ، ” حقوق زنان، حقوق بشر” ، “آزادی پوشش حق ماست” و “دانشجو،دانشجو،اتحاد،اتحاد”.در این تجمع نمایندگان دفتر تحکیم وحدت و انجمن های اسلامی کشور و فعالین دانشجویی دانشگاه های مختلف کشور به سخنرانی پرداختند.

شانزده اذر روز دانشجو

شانزده اذر روز دانشجو را گرامی داریم
جبهه ملی ایران در خارج ار کشور

شانزده اذر روز دانشجو

شانزدهم آذر، آغاز مرحله ای نوین در مبارزات ملت ایران

دانشگاه در ایران همیشه سرچشمه تحول اجتماعی و سیاسی، و جنبش های دانشجویی پایدارترین و تاثیرگذارترین مبارزات علیه دیکتاتوری و فساد سیاسی بوده است. پیشگامان نهضت ملی ایران نیز خود از دانشگاه سر برآورده بودند. و این دانشجویان بودند که هنوز چند ماهی از کودتای 28 مرداد نگذشته، در شانزدهم آذر 1332 علیه استبداد سینه سپر کردند و در برابر رگبار مسلسل مهاجمان دیکتاتوری در خون خود غلتیدند. شانزده آذر مرحله نوینی را در مبارزات ملت ایران رقم زد. نخستین قربانیان این تحول بزرگ اجتماعی، سه دانشجوی دلاور دانشکده فنی دانشگاه تهران، شهیدان بزرگ نیا، شریعت رضوی و قندچی بودند. هنوز پس از پنجاه و پنج سال، این رویداد و فداکاری این سه دانشجوی مبارز فراموش نشده و شانزده آذر به عنوان «روز دانشجو» یادآور اهمیت دانشگاه و دانشجویان در نیروبخشی به جنبش های آزادیخواهانه و مدنی است. حاکمیت جمهوری اسلامی نیز قدرت جنبش دانشجویی را در مبارزه 18 تیر 1378، علیه خشونت و دیکتاتوری لمس کرد.

دریغا، که پس از نیم قرن، ملت ایران، و پیشاپیش آن جامعه دانشجویی، هنوز در حال مبارزه علیه دیکتاتوری، خشونت و فساد آنهم با ابعادی بسیار گسترده تر و همراه با تبعیض و تعصبات ایدئولوژیک هستند. در تمام این سالها، نه تنها ما یک گام بسوی استانداردهای تمدن بشری پیش نرفته ایم که از فقیرترین و عقب افتاده ترین کشورها در اقتصاد و رفاه اجتماعی، در رعایت حقوق بشر و آزادیهای بنیادین فردی و اجتماعی شده ایم و تحت خشن ترین و سرکوبگرترین شرایط زندگی می کنیم.

دانشگاه های ما به علت پاکسازی استادان فرهیخته، دانشمندان و اندیشمندان به پایین ترین سطع علمی و آموزشی رسیده و دانشجویان ما زیر سنگین ترین فشارها و برای کوچکترین فعالیت مدنی یا ابراز عقیده از درس خواندن محروم می شوند، اخراج می شوند، زندانی و گاه محکوم به اعدام می شوند. دختران دانشجو با تحقیرآمیزترین محدودیت ها، از جمله سهمیه بندی جنسیتی، از درس خواندن و پیشرفت علمی محروم می گردند. رو در رویی با خواسته های صنفی دانشجویان, محدودیت ها و سهمیه بندی های غیر منطقی، غیر طبیعی و غیر اخلاقی جنسیتی، مذهبی و جغرافیایی برای پذیرش دانشجو، اعمال تبعیض جنسیتی در رشته های آموزشی، تعلیق ها، اخراج ها، زندانی کردن ها همگی برنامه هایی است که برای محدود کردن و مرعوب کردن دانشجویان شکل گرفته و برنامه ریزان امنیتی در این توهم هستند که با این ترفندها می توانند این قشر آگاه، پیشرو و پرانرژی جامعه را از هرگونه حرکت اجتماعی و سیاسی در راه آزادی و دموکراسی، و در نتیجه سعادت ملت ایران، باز دارند.

جبهه ملی ایران ضمن بزرگداشت روز 16 آذر «روز دانشجو»، از ایجاد تشکل ها و حرکتهای صنفی, اجتماعی و سیاسی دانشجویان در راستای تحقق منافع ملی، کسب حقوق جامعه دانشجویی و نیز مبارزه در راه آزادی, دموکراسی و استقرار حاکمیت ملت و نجات کشور پشتیبانی می کند و خواستار موفقیت آنهاست.

جبهه ملی ایران
تهران - 12/ 9 /1387