بازداشت روزنامه‌نگاران و فعالین سیاسی و مدنی
ماشالله شمس‌الواعظین، نوشین عبادی، منصوره شجاعی، مرتضی کاظمیان، سیدحسین موسویان و از جمله دستگیری شدگان اخیر هستند. نسرین وزیری خبرنگار پارلمانی ایلنا، بدرالسادات مفیدی دبیر انجمن صنفی روزنامه‌نگاران، کیوان مهرگان دبیر سیاسی ضمیمه اعتماد نیز شب گذشته بازداشت شده‌اند.
Tue / 29 12 2009 / 11:25بازداشت چند روزنامه‌نگارپارلمان‌نیوز: شب گذشته خبرنگار پارلمانی خبرگزاری ایلنا بازداشت شد.به گزارش پایگاه خبری «پارلمان‌نیوز»، نسرین وزیری خبرنگار پارلمانی خبرگزاری اصلاح‌طلب ایلنا و خبرآنلاین نزدیک به علی لاریجانی بازداشت شد.همچنین خبرهای رسیده حاکی از آن است که بدرالسادات مفیدی دبیر انجمن صنفی روزنامه‌نگاران، کیوان مهرگان دبیر سیاسی ضمیمه اعتماد، مرتضی کاظمیان یادداشت نویس روزنامه‌های اصلاح‌طلب و ماشاءالله شمس الواعظین بازداشت شدند.همچنین شنیده میشود شاپور کاظمی، برادر زهرا رهنورد شب گذشته بار دیگر دستگیر شد.اخبار دریافتی حاکی از آن است که کیوان مهرگان که پیش از این ماموران برای بازداشت او به منزلش مراجعه کردند و در منزل حضور نداشت بازداشت شد. از سوی دیگر خبر می‌رسد که رضا تاجیک دبیر سیاسی روزنامه‌های توقیف شده شرق و کارگزاران نیز بازداشت شد
شورای جبهه ملی ایران در خارج از کشور بازداشت دکتر حسین موسویان و سایر دستگیر شدکان را شدیدا محکوم میکند و ازادی
فوری همه را بویژه دکتر موسویان رئیس هیئت اجرائیه حبهه ملی ایران خواستار است
Tuesday 29 December 2009
Monday 21 December 2009
بیانیه شورای جبهه ملی ایران در خارج از کشور
محرم و صفر و جوانان روشنفکر ایران
برخی از مقامات جمهوری اسلامی اعلام میدارند که به احترام ماه محرم باید جلو تظاهرات مخالفین وطرفداران سکولاریسم را درخیابانها گرفت و یا انان را که دست بند سبز ویا لباس سبزدارند و شعار میدهند به خاطرآسایش و امنیت مردم دستگیر کرد.
البته اینها بهانه هائی است برای سرکوب دانشجویان وجوانان روشنفکر ما و بطور کلی اپوزسیون داخل کشور، تا اینکه بتوانند موقعیت وقدرت خود را حفظ کنند.
بدیهی است آنان که درداخل کشوردرپی آزادی ودموکراسی هستند وحاضرند هر گونه هزینه ای را بپردازند به محرم و صفر و این روز و ان ماه کاری ندارند. اینان به بهار میاندیشند ، به بهار ازادی ، به بهاری که دستیابی بدان در خزان هم ممکن است.
ابن مردان و زنان مبارز، سرور و رهبر و ولی و امام نمیخواهند . اینان هر کدام خود یک رهبر و پیشوایند ، بویژه انکه مدعیان رهبری خود به رژیم جمهوری اسلامی وابسته اند. ان دختران و پسرانی که در بدو انقلاب هموز بدنیا نیامده بودند، میگویند که پدران و مادران ما که در انقلاب شرکت داشتند نتوانستند بهدف های خود برسند ، ولی ما کوشش خواهیم کرد تا بدان هدف ها برسیم ، لذا همگی کمک کنیم در این راه پیروز شویم.
شورای جبهه ملی ایران در خارج از کشور
20 دسامیر 2009 برابر با 29 اذر 1388
برخی از مقامات جمهوری اسلامی اعلام میدارند که به احترام ماه محرم باید جلو تظاهرات مخالفین وطرفداران سکولاریسم را درخیابانها گرفت و یا انان را که دست بند سبز ویا لباس سبزدارند و شعار میدهند به خاطرآسایش و امنیت مردم دستگیر کرد.
البته اینها بهانه هائی است برای سرکوب دانشجویان وجوانان روشنفکر ما و بطور کلی اپوزسیون داخل کشور، تا اینکه بتوانند موقعیت وقدرت خود را حفظ کنند.
بدیهی است آنان که درداخل کشوردرپی آزادی ودموکراسی هستند وحاضرند هر گونه هزینه ای را بپردازند به محرم و صفر و این روز و ان ماه کاری ندارند. اینان به بهار میاندیشند ، به بهار ازادی ، به بهاری که دستیابی بدان در خزان هم ممکن است.
ابن مردان و زنان مبارز، سرور و رهبر و ولی و امام نمیخواهند . اینان هر کدام خود یک رهبر و پیشوایند ، بویژه انکه مدعیان رهبری خود به رژیم جمهوری اسلامی وابسته اند. ان دختران و پسرانی که در بدو انقلاب هموز بدنیا نیامده بودند، میگویند که پدران و مادران ما که در انقلاب شرکت داشتند نتوانستند بهدف های خود برسند ، ولی ما کوشش خواهیم کرد تا بدان هدف ها برسیم ، لذا همگی کمک کنیم در این راه پیروز شویم.
شورای جبهه ملی ایران در خارج از کشور
20 دسامیر 2009 برابر با 29 اذر 1388
Friday 11 December 2009
اطلاعیه حبهه ملی ایران - تهران
شصت و یکمین سال اعلامیه جهانی حقوق بشر
خجسته باد!
بیست و شش سده پیش مرد بزرگی بنام کورش از میان ملت بزرگی برخاست و شیوه زندگی ایرانیان را در یک کشور تسخیر شده به ملت مغلوب آن و به همه جهانیان اعلام کرد. او گفت ما ایرانیان همه مردم جهان را دارای حقوق برابر میدانیم و اینکه همه مردم باید از آزادی گزینش، نیایش، کار و جای زندگی برخوردار باشند؛ اینکه ما ایرانیان ملتی آزاده هستیم و هیچ کس را برده خود نمی کنیم و هیچ کس را مجبور به پیروی از باورهای خود نمی نماییم؛ و اگر ما را نخواهید بر شما فرمانروایی هم نمی کنیم. کورش نظمی نوین را برای جهان بر پایه احترام به قانون و حقوق همه مردم و صلح و رفاه و برادری نوید داد.
به این ترتیب ما ایرانیان 2548 سال پیش نخستین بیانیه جهانی حقوق بشر را اعلام نمودیم وامپراتوری قدرتمند خود را تابع اراده مردم اعلام کرد. 909 سال پیش (1100 میلادی) پادشاهی بنام "هنری" در انگلستان با صدور "منشور آزادیها" داوطلبانه اختیارات مطلق خود را فقط نسبت به طبقه فئودالها محدود کرد. و در سال 1215 باز در انگلستان با صدور "منشور بزرگ" اختیارات پادشاهی خودکامه بنام "جان" با وضع قانون محدود و به حقوق مدنی شهروندان آزاد (و نه بردگان) توجه شد.
دویست و بیست سال پیش (1789)، ملت فرانسه برای دستیابی به جامعه ای قانونمند و حقوق بشر انقلاب کردند و حکومت خودکامه را بزیر آورد. نخستین قانون اساسی جهان پیامد این انقلاب خونین بود که در پی آن نخستین "بیانیه حقوق بشر و شهروند" در جهان غرب صادر شد و در پی آن "لایحه حقوق ]بشر[ ایالات متحده" در سال 1791.
سرانجام در سده بیستم، پس از دو جنگ جهانی خانمانسوز که توسط دیکتاتورها و زیاده خواهان جهان برپا شده بود، و پس از نابودی و کشتار بی سابقه ای که خود دیکتاتورها هم در آن سوختند، جهان به این نتیجه رسید که شیوه زندگی ایرانیان باستان باید سرمشق همگان شود. همه مردم جهان باید از صلح و حقوق برابر برخوردار باشند و جوامع بشری باید تحت قانون مبتنی بر رای مردم اداره شوند. و در این راستا، شصت و یک سال پیش (1948)، سرانجام آرزوی ایرانیان راستین که خواهان صلح و برابری و آزادی انتخاب و آزادی عقیده و جدایی دین از حکومت برای همه مردم جهان بودند برآورده شد. ایران در آن زمان، که در پیامد جنگ جهانی دوم چند سالی از آزادی و دموکراسی برخوردار شده بود، از نخستین کشورهایی بود که اعلامیه جهانی حقوق بشر را امضاء و تصویب کرد.
دوهزار و پانصد سال و هزاران جنگ و دهها انقلاب به طول انجامید تا جهانیان به خرد ایرانی پی ببرند و سروده سعدی بزرگ که "بنی آدم اعضای یکدیگرند که در آفرینش ز یک پیکرند" را باور خود و منشور جهانی حقوق بشر ایرانیان چراغ راه خود قرار دهند. در حالیکه منشور کورش و سروده سعدی نماد خرد و نظم نوین جهانی در سازمان ملل متحد شده است، در کشور خود ما چنان عقب گردی بسوی استبداد و زیاده خواهی و خشونت و فساد رخ داده است که مردم جهان را متحیر کرده که چگونه مردمی چنین آزاده و خردمند و هوشمند می توانند خود را در چنین منجلاب استبداد و نقض فاحش حقوق بشر گرفتار کرده باشند؟
ولی دراین واپسین سال دهه نخست سده بیست و یکم، مردم ایران برخاسته اند. این ملت بزرگ در جنبشی عظیم آهنگ آن کرده که یک بار برای همیشه حاکمیت ملی و حقوق بشر را در میهن نهادینه سازد.
جبهه ملی ایران
19 آذر 1388
خجسته باد!
بیست و شش سده پیش مرد بزرگی بنام کورش از میان ملت بزرگی برخاست و شیوه زندگی ایرانیان را در یک کشور تسخیر شده به ملت مغلوب آن و به همه جهانیان اعلام کرد. او گفت ما ایرانیان همه مردم جهان را دارای حقوق برابر میدانیم و اینکه همه مردم باید از آزادی گزینش، نیایش، کار و جای زندگی برخوردار باشند؛ اینکه ما ایرانیان ملتی آزاده هستیم و هیچ کس را برده خود نمی کنیم و هیچ کس را مجبور به پیروی از باورهای خود نمی نماییم؛ و اگر ما را نخواهید بر شما فرمانروایی هم نمی کنیم. کورش نظمی نوین را برای جهان بر پایه احترام به قانون و حقوق همه مردم و صلح و رفاه و برادری نوید داد.
به این ترتیب ما ایرانیان 2548 سال پیش نخستین بیانیه جهانی حقوق بشر را اعلام نمودیم وامپراتوری قدرتمند خود را تابع اراده مردم اعلام کرد. 909 سال پیش (1100 میلادی) پادشاهی بنام "هنری" در انگلستان با صدور "منشور آزادیها" داوطلبانه اختیارات مطلق خود را فقط نسبت به طبقه فئودالها محدود کرد. و در سال 1215 باز در انگلستان با صدور "منشور بزرگ" اختیارات پادشاهی خودکامه بنام "جان" با وضع قانون محدود و به حقوق مدنی شهروندان آزاد (و نه بردگان) توجه شد.
دویست و بیست سال پیش (1789)، ملت فرانسه برای دستیابی به جامعه ای قانونمند و حقوق بشر انقلاب کردند و حکومت خودکامه را بزیر آورد. نخستین قانون اساسی جهان پیامد این انقلاب خونین بود که در پی آن نخستین "بیانیه حقوق بشر و شهروند" در جهان غرب صادر شد و در پی آن "لایحه حقوق ]بشر[ ایالات متحده" در سال 1791.
سرانجام در سده بیستم، پس از دو جنگ جهانی خانمانسوز که توسط دیکتاتورها و زیاده خواهان جهان برپا شده بود، و پس از نابودی و کشتار بی سابقه ای که خود دیکتاتورها هم در آن سوختند، جهان به این نتیجه رسید که شیوه زندگی ایرانیان باستان باید سرمشق همگان شود. همه مردم جهان باید از صلح و حقوق برابر برخوردار باشند و جوامع بشری باید تحت قانون مبتنی بر رای مردم اداره شوند. و در این راستا، شصت و یک سال پیش (1948)، سرانجام آرزوی ایرانیان راستین که خواهان صلح و برابری و آزادی انتخاب و آزادی عقیده و جدایی دین از حکومت برای همه مردم جهان بودند برآورده شد. ایران در آن زمان، که در پیامد جنگ جهانی دوم چند سالی از آزادی و دموکراسی برخوردار شده بود، از نخستین کشورهایی بود که اعلامیه جهانی حقوق بشر را امضاء و تصویب کرد.
دوهزار و پانصد سال و هزاران جنگ و دهها انقلاب به طول انجامید تا جهانیان به خرد ایرانی پی ببرند و سروده سعدی بزرگ که "بنی آدم اعضای یکدیگرند که در آفرینش ز یک پیکرند" را باور خود و منشور جهانی حقوق بشر ایرانیان چراغ راه خود قرار دهند. در حالیکه منشور کورش و سروده سعدی نماد خرد و نظم نوین جهانی در سازمان ملل متحد شده است، در کشور خود ما چنان عقب گردی بسوی استبداد و زیاده خواهی و خشونت و فساد رخ داده است که مردم جهان را متحیر کرده که چگونه مردمی چنین آزاده و خردمند و هوشمند می توانند خود را در چنین منجلاب استبداد و نقض فاحش حقوق بشر گرفتار کرده باشند؟
ولی دراین واپسین سال دهه نخست سده بیست و یکم، مردم ایران برخاسته اند. این ملت بزرگ در جنبشی عظیم آهنگ آن کرده که یک بار برای همیشه حاکمیت ملی و حقوق بشر را در میهن نهادینه سازد.
جبهه ملی ایران
19 آذر 1388
روز تصویب اعلامیه جهانی حقوق بشر
اگاهینامه
دهم دسامبرشست و یکمین سالروز حقوق بشر
شست ویک سال پیش، روز دهم دسامبر 1948، اعلامية جهاني حقوق بشر به تصويب سازمان ملل متحد و به امضاي كشورهاي عضو، از جمله ايران، رسيد.
مادۀ نخست اين اعلاميه، كه پايه هاي انسانی آن در ايران سابقة ژرف فرهنگي وتاريخي دارد و با روح منشور کوروش کبیر همخوان است، چنين ميگويد:
« تمام افراد بشر آزاد بدنيا ميآيند و از لحاظ حيثيت و حقوق با هم برابرند. همه دارای عقل و وجدان ميباشند و بايد نسبت به يكديگر با روح برادری رفتار كنند .» . جای آن دارد که یادآور شویم که کوروش بزرگ، شاهنشاه ایران، بیش از ••٢۵ سال پیش، نخستین لوحه حقوق بشر را به جهانیان عرضه کرد، سندی که همواره باعث افتخار جامعه بشری بوده است.
تاریخ تمدن بشر گواهی میدهد که استقرار دموکراسی و حکومتهای قانونی که پایه حقوق بشری داشته باشند پیشرفتهای اجتماعی، اقتصادی، فرهنگی و سیاسی را بدنبال آورده و رفاه ملی را تضمین نموده است. شایسته است که سالگرد این روز جهانی را بهمگان شادباش گفته وکوشش نمائیم که ملت ایران و همه ملتهای زیر یوغ دیکتاتوری، حقوق انسانی خودرا بدست آورند.
بررسی سه دهه گذشته نشان میدهد که مردم ایران، در زیر ضرب و شتم حکومتگران، از مزیتهای نخستین حقوق بشر محرومند و بعلت نادانی و واپسگرایی رژیم جمهوری اسلامی، اکثریت در فقرو فلاکت بسر میبرند. با همه این شرایط غیر انسانی، مردم ایران بگونه خستگی ناپذیر و شجاعانه با این رژیم و قوانین وحشیانه آن، از راه نا فرمانی مدنی و تظاهرات چند میلیونی، مبارزه میکنند. با توجه به حوادث اخیر، ایرانیان نشان دادند که دیگر بهیچ روی تحمل این حکومت را ندارند. این جنبش روز بروز ژرفتر میشود تا در زمان مناسب که آخرین ضربه برای استقرار دموکراسی در ایران زده شود. ولی در پاسخ فریادهای آزادیخواهانه مردم ایران در برابر دیکتاتوری حکومتی، رژیم ددمنش جمهوری اسلامی اقدام به کشتار جوانان بیگناه مانند ندا، ضرب و شتم و زندانی کردن زنان و مردان شجاع، تجاوز وهتک حرمت و شکنجه در زندان و محاکمه های نمایشی مینماید تا چند روزی به عمرحکومت نا مشروع خود و چپاولهای ده ها میلیارد دلاری یارانش اضافه نماید.
جهانیان باید بدانند که سیاستهای تروریستی وحادثه جویانه رژیم جمهوری اسلامی خواسته ملت ایران نیست. شعارهای تظاهرات چندین میلیون نفری ماههای اخیر نشان داد که مردم ایران خواهان دوستی و همکاری با جهان آزاد هستند. ولی این رژیم جمهوری اسلامی است که از آغاز اصول حقوق بشر را زیر پا گذارده و با بکار بردن سیاستهای تروریستی بین المللی و ایجاد آشوب و نا امنی در کشورهای دیگر، که از فرهنگ مردم ایران بدور است، ایران و ایرانیان را در جایگاه نا هنجاری قرارداده است.
اکنون که مردم مبارز ایران به پا خاسته اند و نیاز به پشتیبانی جهان آزاد دارند، ما از کشورهای آزاد جهان میخواهیم که، بدون در نظر گرفتن منافع زود گذرخود، همچنان که با پشتیبانی همگانی باعث آزادی لهستان و آفریقای جنوبی شدند، از مردم مبارز ایران پشتیبانی راستین و موثربنمایند و آنانرا یاری دهند تا این رژیم ضد بشری را، که سد راه آزادی و دمکراسی در منطقه و صلح جهانی میباشد، از میان بر دارند. یک ایران آزاد، پیشرفته و مسئول بخوبی میتواند ، بر پایه سوابق تاریخی و با نیروی توانمند مردم و پس از جایگزینی جمهوری اسلامی، صلح و آرامش را در منطقه بر قرار ساخته و به گسترش منافع مادی و معنوی دراز مدت جامعه جهانی یاری رساند. در این راستا شایسته است تا آزادیخواهان برون مرز با همآهنگی و همبستگی بیشتر خود جهان آزاد را به پشتیبانی همگانی از مبارزات مردم ایران تشویق نمایند.
سازمانهای تهیه کننده آگاهینامه بترتیب الفبا:
پشتیبانان همبستگی دانشجوئی، حزب مشروطه ایران، دفترهای برونمرزی حزب پان‌ایرانیست، شورای جبهه ملی ایران در خارج از کشور، کنگره همبستگی ایرانیان
+ نوشته شده در چهارشنبه هجدهم آذر 1388ساعت
دهم دسامبرشست و یکمین سالروز حقوق بشر
شست ویک سال پیش، روز دهم دسامبر 1948، اعلامية جهاني حقوق بشر به تصويب سازمان ملل متحد و به امضاي كشورهاي عضو، از جمله ايران، رسيد.
مادۀ نخست اين اعلاميه، كه پايه هاي انسانی آن در ايران سابقة ژرف فرهنگي وتاريخي دارد و با روح منشور کوروش کبیر همخوان است، چنين ميگويد:
« تمام افراد بشر آزاد بدنيا ميآيند و از لحاظ حيثيت و حقوق با هم برابرند. همه دارای عقل و وجدان ميباشند و بايد نسبت به يكديگر با روح برادری رفتار كنند .» . جای آن دارد که یادآور شویم که کوروش بزرگ، شاهنشاه ایران، بیش از ••٢۵ سال پیش، نخستین لوحه حقوق بشر را به جهانیان عرضه کرد، سندی که همواره باعث افتخار جامعه بشری بوده است.
تاریخ تمدن بشر گواهی میدهد که استقرار دموکراسی و حکومتهای قانونی که پایه حقوق بشری داشته باشند پیشرفتهای اجتماعی، اقتصادی، فرهنگی و سیاسی را بدنبال آورده و رفاه ملی را تضمین نموده است. شایسته است که سالگرد این روز جهانی را بهمگان شادباش گفته وکوشش نمائیم که ملت ایران و همه ملتهای زیر یوغ دیکتاتوری، حقوق انسانی خودرا بدست آورند.
بررسی سه دهه گذشته نشان میدهد که مردم ایران، در زیر ضرب و شتم حکومتگران، از مزیتهای نخستین حقوق بشر محرومند و بعلت نادانی و واپسگرایی رژیم جمهوری اسلامی، اکثریت در فقرو فلاکت بسر میبرند. با همه این شرایط غیر انسانی، مردم ایران بگونه خستگی ناپذیر و شجاعانه با این رژیم و قوانین وحشیانه آن، از راه نا فرمانی مدنی و تظاهرات چند میلیونی، مبارزه میکنند. با توجه به حوادث اخیر، ایرانیان نشان دادند که دیگر بهیچ روی تحمل این حکومت را ندارند. این جنبش روز بروز ژرفتر میشود تا در زمان مناسب که آخرین ضربه برای استقرار دموکراسی در ایران زده شود. ولی در پاسخ فریادهای آزادیخواهانه مردم ایران در برابر دیکتاتوری حکومتی، رژیم ددمنش جمهوری اسلامی اقدام به کشتار جوانان بیگناه مانند ندا، ضرب و شتم و زندانی کردن زنان و مردان شجاع، تجاوز وهتک حرمت و شکنجه در زندان و محاکمه های نمایشی مینماید تا چند روزی به عمرحکومت نا مشروع خود و چپاولهای ده ها میلیارد دلاری یارانش اضافه نماید.
جهانیان باید بدانند که سیاستهای تروریستی وحادثه جویانه رژیم جمهوری اسلامی خواسته ملت ایران نیست. شعارهای تظاهرات چندین میلیون نفری ماههای اخیر نشان داد که مردم ایران خواهان دوستی و همکاری با جهان آزاد هستند. ولی این رژیم جمهوری اسلامی است که از آغاز اصول حقوق بشر را زیر پا گذارده و با بکار بردن سیاستهای تروریستی بین المللی و ایجاد آشوب و نا امنی در کشورهای دیگر، که از فرهنگ مردم ایران بدور است، ایران و ایرانیان را در جایگاه نا هنجاری قرارداده است.
اکنون که مردم مبارز ایران به پا خاسته اند و نیاز به پشتیبانی جهان آزاد دارند، ما از کشورهای آزاد جهان میخواهیم که، بدون در نظر گرفتن منافع زود گذرخود، همچنان که با پشتیبانی همگانی باعث آزادی لهستان و آفریقای جنوبی شدند، از مردم مبارز ایران پشتیبانی راستین و موثربنمایند و آنانرا یاری دهند تا این رژیم ضد بشری را، که سد راه آزادی و دمکراسی در منطقه و صلح جهانی میباشد، از میان بر دارند. یک ایران آزاد، پیشرفته و مسئول بخوبی میتواند ، بر پایه سوابق تاریخی و با نیروی توانمند مردم و پس از جایگزینی جمهوری اسلامی، صلح و آرامش را در منطقه بر قرار ساخته و به گسترش منافع مادی و معنوی دراز مدت جامعه جهانی یاری رساند. در این راستا شایسته است تا آزادیخواهان برون مرز با همآهنگی و همبستگی بیشتر خود جهان آزاد را به پشتیبانی همگانی از مبارزات مردم ایران تشویق نمایند.
سازمانهای تهیه کننده آگاهینامه بترتیب الفبا:
پشتیبانان همبستگی دانشجوئی، حزب مشروطه ایران، دفترهای برونمرزی حزب پان‌ایرانیست، شورای جبهه ملی ایران در خارج از کشور، کنگره همبستگی ایرانیان
+ نوشته شده در چهارشنبه هجدهم آذر 1388ساعت
Sunday 6 December 2009
بیانیه شورای جبهه ملی ایران در خارج از کشور
شانزدهم آذر و ادامه مبارزات ضد دیکتاتوری
ازواقعه شانزده آذر سال 1332 نزدیک به 56 سال می گذرد ، ولی دانشگاهیان ایران وانان که شاهد ان حادثه بودند هیچگاه آنرا فراموش نکردند. از ان زمان هر ساله دانشجویان در دانشکده فنی باین مناسبت اجتماع کرده علیه رژیم سابق شعار میدادند جریان واقعه به طورخلاصه این بود که دران تاریخ قرار بود نیکسون معاون ژنراال ایزنهاور به تهران بیاید وباید ازهر گونه اعتراض و تظاهراتی علیه او جلوگیری شود تا نشان دهند که بعد از کودتای 28 مرداد حکومت براوضاع مسلط است. لذا برای ترساندن وجلوگیری ازتظاهرات دانشجویان ، ابتدا یک گردان سربازمسلح دراطراف دانشگاه مستقرمیکنند. بعدا این سربازان وارد دانشگاه میشوند و بدانشکده فنی ، که معمولا محل تظاهرات بود، میروند. انگاه به بهانه ای وارد کلاس درسی شده و چند دانشجو را بیرون میبرند. در این زمان دانشجویان که اوضاع را چنین میبینند از کلاسها بیرون میایند واعتراض میکنند . ناگهان بدستور فرمانده ، سرباران شروع به شلیک گلوله میکنند. عده ای موفق به فرارمیشوند ولی سه دانشجوی دانشکده به شهادت میرسند. سه دانشجوی کشته شده عبارت بودند از: بزرگ نیا – قندچی – شریعت رضوی.
روزبعد ژنرال ایزنهاور درکنگره امریکا اعلام داشت شاهنشاه ایران کاملاً براوضاع مسلط است و دکترمصدق طیق رأی دادگاه به زندان محکوم شده است.
از ان زمان تاکنون و پس از انقلاب 57 نیز همه ساله ، دانشچویان وجبهه ملی ایران این روز را گرامی داشته و انرا نمادی علیه دیکتاتوری دانسته است. اما امساال دراثرجنبش فراگیر مردمی و بویژه مبارزات دامنه دار جوانان ، دانشجویان و زنان ایران در داخل و خارج ، 16 اذر پرافتخاری در پیش است . کلیه دانشجویان درسراسرکشور و در خارج از ایران امادگی خود را برای تظاهرات وسیع اماده کرده اند. ازطرفی حکومت پادگانی-اسلامی، شروع بدستگیری و تهدید دانشجویان فعال در دانشگاههای تهران و سایر شهرهای ایران نموده تا بزعم خود از هر حرکتی در دانشگاهها و در خارج از دانشگاهها جلوگیری کند . اما مردم و جوانان همانگونه که درموارد مختلف ، از 22 خرداد گذشته تا کنون نشان داده اند اززندان و چماق چماقداران حکومتی هراسی ندارند و همچنان بمبارزات خود تا بر کناری این حکومت فاسد نظامی- مذهبی ادامه خواهند داد.
شورای جبهه ملی ایران در خارج از کشور
10/9/1388 برابر با 2/12/2009
ازواقعه شانزده آذر سال 1332 نزدیک به 56 سال می گذرد ، ولی دانشگاهیان ایران وانان که شاهد ان حادثه بودند هیچگاه آنرا فراموش نکردند. از ان زمان هر ساله دانشجویان در دانشکده فنی باین مناسبت اجتماع کرده علیه رژیم سابق شعار میدادند جریان واقعه به طورخلاصه این بود که دران تاریخ قرار بود نیکسون معاون ژنراال ایزنهاور به تهران بیاید وباید ازهر گونه اعتراض و تظاهراتی علیه او جلوگیری شود تا نشان دهند که بعد از کودتای 28 مرداد حکومت براوضاع مسلط است. لذا برای ترساندن وجلوگیری ازتظاهرات دانشجویان ، ابتدا یک گردان سربازمسلح دراطراف دانشگاه مستقرمیکنند. بعدا این سربازان وارد دانشگاه میشوند و بدانشکده فنی ، که معمولا محل تظاهرات بود، میروند. انگاه به بهانه ای وارد کلاس درسی شده و چند دانشجو را بیرون میبرند. در این زمان دانشجویان که اوضاع را چنین میبینند از کلاسها بیرون میایند واعتراض میکنند . ناگهان بدستور فرمانده ، سرباران شروع به شلیک گلوله میکنند. عده ای موفق به فرارمیشوند ولی سه دانشجوی دانشکده به شهادت میرسند. سه دانشجوی کشته شده عبارت بودند از: بزرگ نیا – قندچی – شریعت رضوی.
روزبعد ژنرال ایزنهاور درکنگره امریکا اعلام داشت شاهنشاه ایران کاملاً براوضاع مسلط است و دکترمصدق طیق رأی دادگاه به زندان محکوم شده است.
از ان زمان تاکنون و پس از انقلاب 57 نیز همه ساله ، دانشچویان وجبهه ملی ایران این روز را گرامی داشته و انرا نمادی علیه دیکتاتوری دانسته است. اما امساال دراثرجنبش فراگیر مردمی و بویژه مبارزات دامنه دار جوانان ، دانشجویان و زنان ایران در داخل و خارج ، 16 اذر پرافتخاری در پیش است . کلیه دانشجویان درسراسرکشور و در خارج از ایران امادگی خود را برای تظاهرات وسیع اماده کرده اند. ازطرفی حکومت پادگانی-اسلامی، شروع بدستگیری و تهدید دانشجویان فعال در دانشگاههای تهران و سایر شهرهای ایران نموده تا بزعم خود از هر حرکتی در دانشگاهها و در خارج از دانشگاهها جلوگیری کند . اما مردم و جوانان همانگونه که درموارد مختلف ، از 22 خرداد گذشته تا کنون نشان داده اند اززندان و چماق چماقداران حکومتی هراسی ندارند و همچنان بمبارزات خود تا بر کناری این حکومت فاسد نظامی- مذهبی ادامه خواهند داد.
شورای جبهه ملی ایران در خارج از کشور
10/9/1388 برابر با 2/12/2009
بیانیه مشترک و بسیار مهم جبهه ملی ایران همراه 5 حزب سیاسی
بنام خداوند جان و خرد
خشونت و فشار استبدادی
جنبش دانشجویی را گسترده تر و نیرومندتر می کند
در هر جامعه، دانشجویان و دانشگاهیان بعلت عدم وابستگی به ساختار حکومت و برکنار از اشتغالات مالی، در ارزیابی مسائل اجتماعی و سیاسی از بینش روشن، درست اندیشی و نواندیشی برخوردارند. بهمین جهت، در برابر نادرستی ها، نارسایی ها و نابسامانی های ناشی از سوء مدیریت و سیاست دولتمردان، به ویژه در رابطه با نفی و نقض آزادیهای بنیادین شهروندی که برای پیشرفت دانش و فن و توسعه جامعه ضروری است، مواضعی منتقدانه و گاه چالشگرانه می گیرند. بهمین دلیل، دانشجویان و دانشگاهیان همواره پیشگام تغییرات مسالمت آمیز همسو با ارزشهای روز بشمار می روند، بنابراین، غالبﺄ در رویارویی جدی با مقامات حکومتی قرار می گیرند.
از سوی دیگر، از آنجایی که دانشجویان مدیران و سرمایه های اجتماعی وسیاسی آینده کشور هستند و مواضع چالشگرانه آنان براستی نگرانیهای همه مردم از وضع موجود، و خواسته های مردم را بر پایه استدلال علمی– سیاسی بازتاب می دهند، از پذیرش اجتماعی ویژه برخوردارند. هنگامی که این موضعگیری ها در پیوند با بحرانهای درازمدت و زیانبار برای جامعه باشد، مردم به نحو آشکاری در مقام پشتیبانی از خواسته دانشجویان بر می آیند. چنانکه در پیوند با یک دهه جنگ ویتنام و پیامدهای زیانبار اجتماعی و سیاسی آن، دانشجویان دانشگاههای امریکا برای نخستین بار در مقام انتقاد و اعتراض به سیاستهای نادرست دولت فدرال برآمدند و قویا خواستار پایان دادن به آن جنگ غیرانسانی شدند، روندی که پشتیبانی اکثر مردم امریکا را در پی داشت. همینطور در دهه شصت، دانشجویان بسیاری از دانشگاههای کشورهای اروپایی، به ویژه فرانسه، مواضع اعتراض آمیزی نسبت به سیاستهای دولتهای خود در پیش گرفتند که سبب تغییرات سیاسی در برخی از آنها از جمله فرانسه شد.
نقش دانشجویان در تحولات یکصد سال گذشته جامعه ایرانی مشهود و رو به افزایش بوده است. در سالهای 87-1278، که استبداد داخلی و استیلای خارجی که بر تمامی شئونات کشور سایه افکنده بود، در پرتو افزایش شمار فارغ التحصیلان مدرسه دارالفنون و آشنایی آنان با اندیشه های اجتماعی و سیاسی نوین، سبب نوشتن و انتشار رساله هایی در ترویج اندیشه های نوین درباره آزادی های مدنی و ضرورت تغییر نظام استبدادی شد. به ویژه پس از ماجرای تنباکو، بسبب گسترش قابل توجه مدارس جدید و افزایش شمار باسوادان در جامعه، دانشجویان و تجددخواهان با طرح اندیشه های نوین در چارچوب خواستهای مردمی، گسترش حوزه سیاست به پایین هرم جامعه را تشدید نمودند. روندی که به انقلاب مشروطیت انجامید. در این دوران، افزون بر نقش نواندیشان داخلی، دانشجویان ایرانی در خارج از کشور هم در پیشبرد این هدف ملی نقش ویژه ای ایفا نمودند.
پس از کودتای 1299، که سیاستهای نوسازی کشور مورد توجه حکومت استبدادی وقت قرار گرفت، بسیاری از روشنفکران و دانش آموختگان که خود پشتیبان برنامه های نوین سازی بودند، وقتی با سیاست سرکوب و ارعاب و کنترل مطبوعات و محدودیت آزادی های سیاسی و مدنی مواجهه شدند، دچار سرخوردگی سیاسی گشتند. چنانکه اعتراضات دانشجویی دانشکده های حقوق و تربیت معلم تهران در سال 1316 و بیانیه دانشجویان و دانش آموختگان ایرانی مقیم اروپا بر نقد سیاست حاکم، پیامدهمین سرخوردگی سیاسی بود. در همین سال نخستین مجمع دانش پژوهان مخالف رژیم دستگیر و اعضای آن زندانی شدند. در سالهای 27-1920، دانشجویان در فعل و انفعالات سیاسی و اجتماعی کشور به ویژه در پیوند با برنامه های توسعه و نقش فعال احزاب، انجمن ها و مطبوعات، و تا حدودی در روند انتخابات تهران، حضور موثری داشتند. موثرترین حضور فعال دانشجویان در رابطه با فعالیتهای سیاسی و مدنی، در نهضت ملی کردن صنعت نفت پدیدار شد. همین سابقه فعالیتهای سیاسی این دوران سبب شد که پس از کودتای 28 مرداد 1332 هم فعالیتهای سیاسی دانشجویان با تمام محدودیتهای موجود همچنان ادامه یابد. شهادت سه نفر از دانشجویان مبارز و آزادیخواه در صحن دانشکده فنی دانشگاه تهران پیامد حضور شاخص دانشجویان در صحنه سیاست بود. از آن تاریخ روز 16 آذر (1332) و سپس روز یکم بهمن (1340)، روزهای پیوند جامعه دانشجویی با نسلهای آینده خود در مبارزه برای نیل به آزادی شدند. افسوس که خواست و آرزوی یکصد ساله ملت ایران برای دستیابی به آزادی و حقوق بنیادین و شهروندی هنوز گرفتار ارزشهای استبدادی مانده و مردم ایران کماکان باید شاهد رخدادهایی دلخراش چون 18 تیرها و 23 خردادها باشند.
کنون بزرگداشت شانزده آذر در شرایطی برگزار می شود که صدها دانشجو بخاطر اعتراضات مسالمت آمیز خود در زندان ها بسر می برند و در استانه برگزاری بزرگداشت این روز، هنوز بسیاری از فعالان دانشجویی را دستگیر و روانه زندان می کنند.
ما امضاء کنندگان ضمن بزرگداشت این روز تاریخی اعلام همبستگی با جنبش دانشجویان و جنبش سبز مردمی برای استقرار دموکراسی و حقوق بشر، اعلام می داریم:
1- دانشجویان در بند باید هر چه زودتر آزاد شده و از آنها اعاده حیثیت گردد.
2- همه دانشجویان باید از امکانات و فرصتهای یکسان بهره مند شوند و از اعمال هرگونه تبعیض عقیدتی، اعتقادی و جنسیتی خودداری شود.
3- استقلال از دست رفته باید به دانشگاها باز گردانده شود.
4- از استقرار عوامل حکومتی مجری تفتیش عقیده و اعتقاد در دانشگاهها باید خودداری و به فضای امنیتی– پلیسی تحمیل شده به دانشگاهها پایان داده شود.
5- ارزشهای آزاد اندیشی و نواندیشی که مقتضای منطقی و ضروری فضای علمی و پژوهشی دانشگاه است باید محترم شناخته شود.
6- حقوق صنفی دانشجویان باید محترم شناخته شود.
7- آمران و عاملان کشتار، خشونت و برخوردهای غیرقانونی با دانشجویان باید معرفی و مورد پیگرد قانونی قرار گیرند.
جبهه ملی ایران، حزب ملت ایران، نهضت آزادی ایران، شورای فعالان ملی مذهبی، حزب ایران، حزب مردم ایران
خشونت و فشار استبدادی
جنبش دانشجویی را گسترده تر و نیرومندتر می کند
در هر جامعه، دانشجویان و دانشگاهیان بعلت عدم وابستگی به ساختار حکومت و برکنار از اشتغالات مالی، در ارزیابی مسائل اجتماعی و سیاسی از بینش روشن، درست اندیشی و نواندیشی برخوردارند. بهمین جهت، در برابر نادرستی ها، نارسایی ها و نابسامانی های ناشی از سوء مدیریت و سیاست دولتمردان، به ویژه در رابطه با نفی و نقض آزادیهای بنیادین شهروندی که برای پیشرفت دانش و فن و توسعه جامعه ضروری است، مواضعی منتقدانه و گاه چالشگرانه می گیرند. بهمین دلیل، دانشجویان و دانشگاهیان همواره پیشگام تغییرات مسالمت آمیز همسو با ارزشهای روز بشمار می روند، بنابراین، غالبﺄ در رویارویی جدی با مقامات حکومتی قرار می گیرند.
از سوی دیگر، از آنجایی که دانشجویان مدیران و سرمایه های اجتماعی وسیاسی آینده کشور هستند و مواضع چالشگرانه آنان براستی نگرانیهای همه مردم از وضع موجود، و خواسته های مردم را بر پایه استدلال علمی– سیاسی بازتاب می دهند، از پذیرش اجتماعی ویژه برخوردارند. هنگامی که این موضعگیری ها در پیوند با بحرانهای درازمدت و زیانبار برای جامعه باشد، مردم به نحو آشکاری در مقام پشتیبانی از خواسته دانشجویان بر می آیند. چنانکه در پیوند با یک دهه جنگ ویتنام و پیامدهای زیانبار اجتماعی و سیاسی آن، دانشجویان دانشگاههای امریکا برای نخستین بار در مقام انتقاد و اعتراض به سیاستهای نادرست دولت فدرال برآمدند و قویا خواستار پایان دادن به آن جنگ غیرانسانی شدند، روندی که پشتیبانی اکثر مردم امریکا را در پی داشت. همینطور در دهه شصت، دانشجویان بسیاری از دانشگاههای کشورهای اروپایی، به ویژه فرانسه، مواضع اعتراض آمیزی نسبت به سیاستهای دولتهای خود در پیش گرفتند که سبب تغییرات سیاسی در برخی از آنها از جمله فرانسه شد.
نقش دانشجویان در تحولات یکصد سال گذشته جامعه ایرانی مشهود و رو به افزایش بوده است. در سالهای 87-1278، که استبداد داخلی و استیلای خارجی که بر تمامی شئونات کشور سایه افکنده بود، در پرتو افزایش شمار فارغ التحصیلان مدرسه دارالفنون و آشنایی آنان با اندیشه های اجتماعی و سیاسی نوین، سبب نوشتن و انتشار رساله هایی در ترویج اندیشه های نوین درباره آزادی های مدنی و ضرورت تغییر نظام استبدادی شد. به ویژه پس از ماجرای تنباکو، بسبب گسترش قابل توجه مدارس جدید و افزایش شمار باسوادان در جامعه، دانشجویان و تجددخواهان با طرح اندیشه های نوین در چارچوب خواستهای مردمی، گسترش حوزه سیاست به پایین هرم جامعه را تشدید نمودند. روندی که به انقلاب مشروطیت انجامید. در این دوران، افزون بر نقش نواندیشان داخلی، دانشجویان ایرانی در خارج از کشور هم در پیشبرد این هدف ملی نقش ویژه ای ایفا نمودند.
پس از کودتای 1299، که سیاستهای نوسازی کشور مورد توجه حکومت استبدادی وقت قرار گرفت، بسیاری از روشنفکران و دانش آموختگان که خود پشتیبان برنامه های نوین سازی بودند، وقتی با سیاست سرکوب و ارعاب و کنترل مطبوعات و محدودیت آزادی های سیاسی و مدنی مواجهه شدند، دچار سرخوردگی سیاسی گشتند. چنانکه اعتراضات دانشجویی دانشکده های حقوق و تربیت معلم تهران در سال 1316 و بیانیه دانشجویان و دانش آموختگان ایرانی مقیم اروپا بر نقد سیاست حاکم، پیامدهمین سرخوردگی سیاسی بود. در همین سال نخستین مجمع دانش پژوهان مخالف رژیم دستگیر و اعضای آن زندانی شدند. در سالهای 27-1920، دانشجویان در فعل و انفعالات سیاسی و اجتماعی کشور به ویژه در پیوند با برنامه های توسعه و نقش فعال احزاب، انجمن ها و مطبوعات، و تا حدودی در روند انتخابات تهران، حضور موثری داشتند. موثرترین حضور فعال دانشجویان در رابطه با فعالیتهای سیاسی و مدنی، در نهضت ملی کردن صنعت نفت پدیدار شد. همین سابقه فعالیتهای سیاسی این دوران سبب شد که پس از کودتای 28 مرداد 1332 هم فعالیتهای سیاسی دانشجویان با تمام محدودیتهای موجود همچنان ادامه یابد. شهادت سه نفر از دانشجویان مبارز و آزادیخواه در صحن دانشکده فنی دانشگاه تهران پیامد حضور شاخص دانشجویان در صحنه سیاست بود. از آن تاریخ روز 16 آذر (1332) و سپس روز یکم بهمن (1340)، روزهای پیوند جامعه دانشجویی با نسلهای آینده خود در مبارزه برای نیل به آزادی شدند. افسوس که خواست و آرزوی یکصد ساله ملت ایران برای دستیابی به آزادی و حقوق بنیادین و شهروندی هنوز گرفتار ارزشهای استبدادی مانده و مردم ایران کماکان باید شاهد رخدادهایی دلخراش چون 18 تیرها و 23 خردادها باشند.
کنون بزرگداشت شانزده آذر در شرایطی برگزار می شود که صدها دانشجو بخاطر اعتراضات مسالمت آمیز خود در زندان ها بسر می برند و در استانه برگزاری بزرگداشت این روز، هنوز بسیاری از فعالان دانشجویی را دستگیر و روانه زندان می کنند.
ما امضاء کنندگان ضمن بزرگداشت این روز تاریخی اعلام همبستگی با جنبش دانشجویان و جنبش سبز مردمی برای استقرار دموکراسی و حقوق بشر، اعلام می داریم:
1- دانشجویان در بند باید هر چه زودتر آزاد شده و از آنها اعاده حیثیت گردد.
2- همه دانشجویان باید از امکانات و فرصتهای یکسان بهره مند شوند و از اعمال هرگونه تبعیض عقیدتی، اعتقادی و جنسیتی خودداری شود.
3- استقلال از دست رفته باید به دانشگاها باز گردانده شود.
4- از استقرار عوامل حکومتی مجری تفتیش عقیده و اعتقاد در دانشگاهها باید خودداری و به فضای امنیتی– پلیسی تحمیل شده به دانشگاهها پایان داده شود.
5- ارزشهای آزاد اندیشی و نواندیشی که مقتضای منطقی و ضروری فضای علمی و پژوهشی دانشگاه است باید محترم شناخته شود.
6- حقوق صنفی دانشجویان باید محترم شناخته شود.
7- آمران و عاملان کشتار، خشونت و برخوردهای غیرقانونی با دانشجویان باید معرفی و مورد پیگرد قانونی قرار گیرند.
جبهه ملی ایران، حزب ملت ایران، نهضت آزادی ایران، شورای فعالان ملی مذهبی، حزب ایران، حزب مردم ایران
Wednesday 2 December 2009
بیانیه جبهه مای ایران - در باره 16 اذر
شانزده آذر 1332 و شانزده آذر 1388
در 28 مرداد سي و دو حكومت ملي دكتر محمد مصدق با كودتاي بيگانگان و عوامل داخلي شان سقوط كرد. دانشجويان ايران كه در مبارزات نهضت ملي پيشتاز مبارزات ملت بودند در كنار اصناف، بازاريان و ديگر گروههاي اجتماعي در نهضت مقاومت ملي براي مقابله با حكومت كودتا گرد آمدند. حكومت شاه براي خاموش كردن مردم محاكمه دكتر مصدق را آغاز كرد. با شروع محاكمه دانشجويان نخستين گروه بودند كه بانگ اعتراض خويش را به گوش جهانيان رساندند. كودتاچيان خشمگين فرمان سركوب بيرحمانه دادند و در روز شانزدهم آذز 1332 سه دانشجوي دانشكده فني دانشگاه تهران قندچي، بزرگ نيا و شريعت رضوي در محوطه دانشكده بر اثر رگبار مسلسل ها به شهادت رسيدند و از آن روز شانزدهم آذر روز دانشجو ناميده شد.
در دوره بيست و پنج ساله استبداد محمد رضا شاهي دانشجويان دانشگاه در ايران همه ساله ياد شهداي شانزده آذر را گرامي مي داشتند و فرياد ضد ديكتاتوري سر مي دادند. پس از انقلاب به كژراهه رفته 22 بهمن 57 و استقرار حكومت ايدئولوژيك در ايران آزادي ملت ايران تحقق نيافت و دانشجويان باز هم روز دانشجو را بهانه اي براي بيان نظريات و خواسته هاي آزاديخواهانه خود قرار دادند و در اين سي سال دانشجويان پيوسته فعالان راه آزادي بوده اند. ولي امسال حاكميت به سركوب پيشگيرانه دانشجويان اقدام كرده است. از 22 خرداد 88 كه روز انتخاب رئيس جمهور بود تا كنون صدها دانشجو بازداشت و مورد انواع شكنجه هاي جسمي و رواني قرار گرفته اند. تعداد زيادي به بهانه هاي مختلف از ادامه تحصيل محروم مانده اند دهها نفر در دادگاههاي انقلاب به حبس هاي بلند مدت و كوتاه مدت محكوم شده اند كه نمونه آنها پيمان عارف دانشجوي كارشناسي ارشد و سلمان سيما مي باشند كه در شرايط بسيار سختي در زندان انفرادي نگاهداشته مي شوند دانشجويان بازداشت شده پس از انتخابات بسيارند و در روزهاي اخير كه به شانزده آذر 88 نزديك مي شويم موج ديگري از بازداشت دانشجويان سراسر كشور را در بر گرفته است، از اهواز تا تبريز و از مشهد تا زاهدان و كرمانشاه و تهران و سنندج همه جا با يورش به خانه دانشجويان آنان را براي كار نكرده كه همان سركوب پيشگرانه است به بند مي كشند. حاكميت نگران است كه در شانزده آذر 1388 اجتماعات وسيع دانشجويي تشكيل شود و ازاينرو هر اجتماع چند نفره دانشجويان و يا دانشجوياني كه چهره هاي شناخته شده اي در دانشگاه ها هستند بازداشت مي شوند 16 آذر 32 و 16 آذر 88 وجوه اشتراك بسيار دارند در سال 32 مبارزه با استبداد بر آمده از كودتاي ننگين 28 مرداد بود و در سال 88 مبارزه با استبداد مذهب سالاراني كه حكومتي پادگاني بپا داشته اند شانزده آذر حلقه پيوند همه دانشجويانيست كه به آزادي مي انديشند. تجربه جنبش اخير انتخاباتي كه براي آزادي انتخابات بود نشان داد كه اگر همه با هم باشند حركت به سوي آزادي و دمكراسي امكانپذير مي شود آزادي خواسته ايست كه همه دانشجويان آنرا طلب مي كنند.
اميد است كه 16 آذر امسال پيوند دانشجويان را با هر انديشه اي مستحكم تر سازد.
11/9/88 تهران – جبهه ملي ايران
در 28 مرداد سي و دو حكومت ملي دكتر محمد مصدق با كودتاي بيگانگان و عوامل داخلي شان سقوط كرد. دانشجويان ايران كه در مبارزات نهضت ملي پيشتاز مبارزات ملت بودند در كنار اصناف، بازاريان و ديگر گروههاي اجتماعي در نهضت مقاومت ملي براي مقابله با حكومت كودتا گرد آمدند. حكومت شاه براي خاموش كردن مردم محاكمه دكتر مصدق را آغاز كرد. با شروع محاكمه دانشجويان نخستين گروه بودند كه بانگ اعتراض خويش را به گوش جهانيان رساندند. كودتاچيان خشمگين فرمان سركوب بيرحمانه دادند و در روز شانزدهم آذز 1332 سه دانشجوي دانشكده فني دانشگاه تهران قندچي، بزرگ نيا و شريعت رضوي در محوطه دانشكده بر اثر رگبار مسلسل ها به شهادت رسيدند و از آن روز شانزدهم آذر روز دانشجو ناميده شد.
در دوره بيست و پنج ساله استبداد محمد رضا شاهي دانشجويان دانشگاه در ايران همه ساله ياد شهداي شانزده آذر را گرامي مي داشتند و فرياد ضد ديكتاتوري سر مي دادند. پس از انقلاب به كژراهه رفته 22 بهمن 57 و استقرار حكومت ايدئولوژيك در ايران آزادي ملت ايران تحقق نيافت و دانشجويان باز هم روز دانشجو را بهانه اي براي بيان نظريات و خواسته هاي آزاديخواهانه خود قرار دادند و در اين سي سال دانشجويان پيوسته فعالان راه آزادي بوده اند. ولي امسال حاكميت به سركوب پيشگيرانه دانشجويان اقدام كرده است. از 22 خرداد 88 كه روز انتخاب رئيس جمهور بود تا كنون صدها دانشجو بازداشت و مورد انواع شكنجه هاي جسمي و رواني قرار گرفته اند. تعداد زيادي به بهانه هاي مختلف از ادامه تحصيل محروم مانده اند دهها نفر در دادگاههاي انقلاب به حبس هاي بلند مدت و كوتاه مدت محكوم شده اند كه نمونه آنها پيمان عارف دانشجوي كارشناسي ارشد و سلمان سيما مي باشند كه در شرايط بسيار سختي در زندان انفرادي نگاهداشته مي شوند دانشجويان بازداشت شده پس از انتخابات بسيارند و در روزهاي اخير كه به شانزده آذر 88 نزديك مي شويم موج ديگري از بازداشت دانشجويان سراسر كشور را در بر گرفته است، از اهواز تا تبريز و از مشهد تا زاهدان و كرمانشاه و تهران و سنندج همه جا با يورش به خانه دانشجويان آنان را براي كار نكرده كه همان سركوب پيشگرانه است به بند مي كشند. حاكميت نگران است كه در شانزده آذر 1388 اجتماعات وسيع دانشجويي تشكيل شود و ازاينرو هر اجتماع چند نفره دانشجويان و يا دانشجوياني كه چهره هاي شناخته شده اي در دانشگاه ها هستند بازداشت مي شوند 16 آذر 32 و 16 آذر 88 وجوه اشتراك بسيار دارند در سال 32 مبارزه با استبداد بر آمده از كودتاي ننگين 28 مرداد بود و در سال 88 مبارزه با استبداد مذهب سالاراني كه حكومتي پادگاني بپا داشته اند شانزده آذر حلقه پيوند همه دانشجويانيست كه به آزادي مي انديشند. تجربه جنبش اخير انتخاباتي كه براي آزادي انتخابات بود نشان داد كه اگر همه با هم باشند حركت به سوي آزادي و دمكراسي امكانپذير مي شود آزادي خواسته ايست كه همه دانشجويان آنرا طلب مي كنند.
اميد است كه 16 آذر امسال پيوند دانشجويان را با هر انديشه اي مستحكم تر سازد.
11/9/88 تهران – جبهه ملي ايران
Subscribe to:
Posts (Atom)