مقاله از اقای علی ضرابی

توقیف پان ایرانسیت ها بدون دلیل نوشته علی ضرابی

ازتلویزیون صدای امریکا مصاحبه ای را تماشا کردم که برایم جالب بود. نه از آن نظر که مصاحبه شونده شخصیتی مهم و یا اقتصاددانی مشهور و یا فیلسوفی سترک بود ابداً ایشان از گردانندگان حزب پان ایرانیسم بود که در امریکا مقام شامخی نیست، زیرا حزبی است خارجی که فقط در کشور ایران و برای ایرانیان ارزش و اهمیتی دارد و اما کجای این مصاحبه مهم بود توجه فرمائید. قبلاً لازم به تذکر است که چند روز پیش چهارنفر از دست اندرکاران حزب پان ایرانیست را درحالیکه با اتومبیل به سوی جنوب مسافرت میکردند توقیف میکنند واین خبر موجی از ناراحتی برای مردم ما فراهم کرد و مصاحبه فوق الذکر هم در صدای امریکا به همین جهت بود.
زمانیکه خانم مصاحبه کننده از دکتر کیانراد هموند حزب پان ایرانسیم پرسید می توانید بگوئید که این آقایان را چرا توقیف کرده اند؟ مصاحبه شونده مانده بود که چه بگوید. او چهره مصاحبه شونده معلوم بود که او نمی تواند علتی برای توقیف آنان پیدا کند و کاملاً مردد مانده بود زیرا آنها نه قاچاقچی بودند و نه قیام مسلحانه ای علیه حکومت انجام داده بودند ونه سرقتی کرده بودند و نه جاسوس امریکا و یا اسرائیل بودند و ایشان مقابل این سئوال خسته و مانده بود و خانم مصاحبه گر انتظار جواب را داشت. به نظر میرسید که او هرچه فکر می کند پاسخی نمی تواند پیدا کند و اجباراً برای اینکه خود را از این پاسخ رها کند. گفت: شاید این آقایان با جبهه ملی ایران و دیگر میهن پرستان و ایران دوستان نزدیک هستند که من متوجه شدم که خانم مصاحبه گر درحالیکه قانع نشده بود. مطلب دیگری را عنوان کرد. من یک لحظه خودم را به جای آقای دکترکیانزاد که یکی ازسران پان ایرانیست ها می باشد گذاشتم هرچه فکر کردم اگر این خانم چنین سئوالی را از من هم میکرد جوابی بهتر یعنی قانع کننده تراز سکوت ایشان نداشتم جوابی که چیزی را روشن نمی کرد ولی بر تاریکی ها می افزود. گروهی که ایران دوستی آنها اظهرمن الاشمس می باشد و شاید بشود. گفت: که پاکترین و میهن پرست ترین گروه سیاسی ایران هستند و پیشگامان آنها کسانی مثل دکتر تهرانی که متأسفانه در روزهای پیدایش انقلاب وسیله مذهبیون افراطی اعدام شد و آقای بزشکیورکه مبارزات او در مجلس شورای ملی با سیستم سلطنتی درجریان تجزیه بحرین نمونه ای از طرز تفکر روشنفکرانه و ایراندوستی او بود.
شاید پان ایرانسیتها شاخه ای از حزب رادیکال سومکا که سرپرستی و یا بنیان گذار آن زنده یاد دکتر منشی زاده بود که من با وی آشنایی نزدیک داشتم و اونیز مردی میهن پرست و به طرزحادی ناسیونالیست بود. پان ایرانیستها که در سیاست ازاو معتدل تر بودند از وی جدا شدند و سازمان پان ایرانیسم را بنیان نهادند و بسیار صحیح و درست و اندیشمندانه قدم های سیاسی و ناسیونالیستی معتقد به دموکراسی در راه بزرگی و عظمت ایران برداشتند و همواره خطاها و اشتباهات دولت ها و سازمانها را بی پروا به دولت ها گوشزد میکردند و می کنند. قاعدتاً یک دولت علاقمند به کشور باید چنین سازمان سیاسی با ارزش که با انتقاد از کج روی ها و ندانم کاریهای دولت ها می تواند راه گشای آنها باشد (البته نه دولت غیر مسئول و یاغی جمهوری اسلامی) ارزشمند بشمارد.
همین پان ایرانسیتها بودند که چندی قبل با افشا نمودن اینکه دولت عربستان صعودی درصدد جابجا کردن خط روسی در تاجیکستان با خط عربی هستند که با همکاری جبهه ملی ایران وایران دوستان داخل کشور سرانجام دولت تاجیکستان خط فارسی را جایگزین خط روسی نمود. چنین راهنمایی ها را بارها ما از دوستان پان ایرانیست دیده ایم. افسوس که تلاش و فداکاریهای آنها در موضوع تجزیه بحرین به جایی نرسید و بخشی از کشور ما مثل کشورهای اطراف بحر خزر از مادر جدا شد. امیدوارم سازمانهای سیاسی جهانی مثل حقوق بشر و سازمان ملل متحد با حرکتهای خود ایرانیها موجب آزادی فرزندان برومند ما را از زندان مخوف جمهوری اسلامی فراهم کند.