نامه ۱۲۶ روزنامه نگار به روسای قوای قضائيه و مقننه

روسای قوای قضاييه و مقننه جمهوری اسلامی ما روزنامه نگاران ايرانی با يادآوری مسئوليت قانونی شما، از يک سو در برابر ملت ايران و از سوی ديگر در برابر فرشته چشم بسته عدالت، بر خود واجب و لازم می دانيم از شما بپرسيم: اگر متهم اول پرونده کهريزک که به گفته بالاترين مقام جمهوری اسلامی، آبروی نظام را در خطر قرار داده، مستحق ارتقا مقام [بخوانيم دهن کجی به قوای مقننه و قضاييه کشور] است، با کدام استدلال کاريکاتوريستی تنها به جرم کشيدن چند خط بر روی کاغذ، بايد محکوم به تحمل ۲۵ ضربه شلاق شود؟ اگر فعاليت متهمان و مجرمان اصلی پرونده های اختلاس ميلياردی،«اقدام عليه امنيت ملی»و «تشويش اذهان عمومی»تلقی نمی شود و آنان حق دارند آزادانه به فعاليت و زندگی های اشرافی خود ادامه دهند، دستگيری مهسا امر آبادی و رضا انصاری راد و ديگر روزنامه نگاران ايرانی تنها به جرم نوشتن، براساس کدام قانون عرفی و شرعی صورت ميگيرد و فعاليت حرفه ای آنها اقدام عليه امنيت ملی تلقی می شود؟ با کدام استدلال سوال ساده سعيد شمس، خبرنگارهفته نامه آسمان، می تواند مبنای فحاشی و توهين باشد و صدايی از مجلسيان برنيايد؟ مهسا امرآبادی در شرايطی رندانی می شودکه همسر روزنامه نگارش مسعود باستانی، از دو سال و نيم پيش در زندان رجايی شهر زندانی است و حتی يک روز نيز به مرخصی نيامده. آيا اين عدالت اسلامی است که يک زوج روزنامه نگار تنها به جرم نوشتن، يکی در زندان رجايی شهر و ديگری در زندان اوين زندانی باشند؟ تصوير جمهوری اسلامی به عنوان «بزرگترين زندان روزنامه نگاران» در گزارش های مراجع بين المللی، شما را نمی آزارد؟ رواست که قانون گذار باشيد و جامه قضا بر تن داشته باشيد اما حتی بر قانونی که خود نوشته و قضايی که خود مجری آن هستيد،چشم فروبنديد؟ ما روزنامه‌نگاران امضا کننده اين نامه، رييس قوه قضائيه‌ای که در نخستين روز کاری خود عنوان کرده است “هيچ‌کس نبايد جرات کند و به خود حق دهد که خلاف قانون حکم کند و حقوق شهروندان را تضييع نمايد و من در اين راستا نسبت به احدی گذشت نخواهم کرد” و رييس مجلسی که بنا بر سوگند نمايندگی خود متعهد به حفظ حقوق ملت و آزادی مردم است را خطاب قرار داده‌ايم. ما خواستار آزادی روزنامه نگاران دربنديم. ما خواستار توقف حرکت شلاق ايم، ما خواستار پايان نهادن بر همه بی قانونی ها، بی عدالتی ها و بی حرمتی ها به اهل قلم هستيم، ما خواستار اجرای قانون ايم… ما خواستار حرمت قلم ايم و از شما به عنوان دو متولی دو قوه از قوای سه‌گانه جمهوری اسلامی ايران انتظار داريم در اين حيطه، قدرتی برای عمل و عزمی برای اعمال قانون و اجرای عدالت داشته باشيد. اسامی امضا کنندگان: بهروز صمدبيگی- مهرداد ابوالقاسمی- بهداد بردبار- آسيه امينی- کامبيز توانا- شهرام رفيع زاده- مرتضی کاظميان- مليحه محمدی- شهرزاد همتی- سحر بياتی- رضا حاجی حسينی- سيد سراج الدين ميردامادی- مريم جعفری- حميد مافی- نگين بهکام- مژگان مدرس علوم- حنيف مزروعی- اميد ايران‌مهر- احمد جلالی فراهانی- مرتضی ناعمه- نازنين کاظمی- ميترا شجاعی- ساجده عرب سرخی- جواد منتظری- ريحانه طباطبايی- ارشاد عليجانی- ليدا اياز- دلبر توکلی- سولماز ايکدر- رضا صديق- فرهمند عليپور- حسين علوی- نعيمه دوستدار- آرش بهمنی- سعيد شمس- مانا نيستانی- آرش حسينی پژوه- مسيح علی نژاد- علی خردپير- اميد کشتکار- آيدا قجر- محمدرضا يزدان پناه- مولود حاجی زاده- پژمان موسوی- اردوان روزبه- فرنوش تهرانی- احسان محرابی- مينو بديعی- ليلا ملک محمدی- احمد رافت- سعيده امين- بيژن صف سری- سعيده خدابخش- علی بزرگيان- مجتبی نجفی- احسان مازندرانی- محمد رهبر – ارشاد عليجانی- سعيد شمس- محمد آقازاده- فرنوش تهرانی- حنيف شعاعی- مهرداد عمادی- عليرضا خامسيان- ساسان آقايی- مهدی تاجيک- فريد حائری نژاد- سامان رسول پور- رضا رفيعی- ژيلا بنی يعقوب- حميد جعفری- طاهره رياحی- حميد مافی- رضا غيبی- علی دهقان- صبا آذرپيک- مريم شبانی- امير متقی- نزهت اميرآباديان- مسعود بهنود- جواد حيدريان- پوريا عالمی- کاوه قريشی- نفيسه مطلق- آرزو ديلمقانی- محمدحسين نجاتی- روزبه ميرابراهيمی- محمد تنگستانی- ترانه بنی يعقوب- مجيد آل ابراهيم- بی تا بختياری- مازيار خسروی- سونيتا سراب پور- محبوبه حسين زاده- پويان فخرايی- ميلاد بهشتی- مهرداد ابوالقاسمی- همايون خيری- افشين اميرشاهی- سروش فرهاديان- رضا شجاعيان- مينو مومنی- رضا خانکی- عبدالرضا تاجيک- محسن احمدی- رضا حقيقت نژاد- علی رضوی- غزل حضرتی- حسين نورانی نژاد- بابک ذاکری- مهراوه خوارزمی- نيوشا صارمی- پرستو سرمدی- فيروزه رمضان زاده- نرگس رسولی- عليرضا لطيفيان- حسن محمدی- علی رستگار- بنيامين صدر- شاهين نوربخش- ماهرخ غلامحسين پور- احسان قلمچی- رضا گنجی- نيما راد- نوشابه اميری- فرشته قاضی