Monday 25 June 2012

تحقیر رئیس جمهور نظام اسلامی در برزیل

چند روز پیش محمود احمدی نژاد برای شرکت در اجلاس بین المللی توسعه و محیط زیست به برزیل سفر کرد، اما هیچکدام از مقام های دولتی برزیل به استقبال او نیامدند. در واقع هیچ مقام برزیلی در فرودگاه این کشور حاضر نشد. احمدی نژاد در این سفر تنها مورد استقبال معاون خود و سفیر جمهوری اسلامی در این کشور قرار گرفت. و البته این تنها تحقیر رئیس دولت جمهوری اسلامی در سفر اخیرش نبود. بر اساس گزارش منابع خبری برزیل، دیلما روسف رئیس جمهور این کشور درخواست ملاقات احمدی نژاد را نیز در حاشیه اجلاس ریو+۲۰ رد کرد. روزنامه برزیلی اوگلوبو هم در شماره روز سه شنبه خود نوشت هیات ایرانی که برای شرکت در این کنفرانس بزرگ جهانی به برزیل آمده‌اند، از رد درخواست احمدی نژاد توسط رئیس جمهور برزیل به شدت ناراحت شده‌اند. همچنین در یک رفتار تحقیرآمیز دیگر، روز جمعه ادواردو پائس، شهردار ریو دوژانیرو، رونمایی از یک ستون بدل ستون‌های تخت جمشید را که از سوی دولت ایران به این شهر اهدا شده بود، لغو کرد و این مراسم را به تاخیر انداخت. برزیل همان کشوری است که دو سال قبل، در زمانی که ایران در پرونده هسته‌ای در حال سپری کردن بحرانی ترین روزها بود، به همراه ترکیه واسطه شدند و رئیس جمهور آن به ایران آمد تا ایران را بار دیگر با جامعه جهانی پیوند دهند. اما انزواطلبی و دافعه دولت فعلی به قدری بوده که نه فقط ترکیه، که حتی برزیل هم رفتار خود را با نماینده حکومت ایران را تا آستانه تخاصم پیش برده است. نه از سوی دولتمردان ایران و نه از سوی طرف برزیلی، توضیح بیشتری در مورد علت رد درخواست دیدار احمدی‌نژاد توسط خانم روسف داده نشد، اما به نوشته «اگلوبو» حضور رییس‌ دولت ایران در کنفرانس ریو +۲۰ اعتراض شمار زیادی از تشکل‌های اجتماعی و مذهبی در برزیل را نیز برانگیخته بود و این تشکل‌ها از دولت برزیل خواسته بودند تا احمدی‌نژاد در این کشور به عنوان عنصر نامطلوب شناخته شود. تظاهراتی نیز بدین منظور علیه سفر محمود احمدی نژاد به برزیل در ساحل شهر ریودوژانیرو انجام شد که در پلاکاردهای آن، احمدی نژاد “نماینده نفرت” خوانده شده بود. شرکت کنندگان در این تظاهرات، لابد برای اینکه اوج عزت مردم ایران را به رئیس دولت آن یادآور شوند، پلاکاردهایی با خود حمل می کردند که روی آن به انگلیسی نوشته شده بود: ریو به احمدی نژاد خوشامد نمی گوید. تظاهرکنندگان در پایتخت برزیل همچنین شعار می دادند: احمدی نژاد به برزیل نیا. البته شرکت در این تظاهرات، در کنار پلاکاردهایی که روی آنها نوشته بود “ریو به احمدی نژاد خوشامد نمی گوید” پلاکاردهای دیگری نیز حمل می کردند که روی آن نوشته بود: “ایرانی ها دوست تان داریم.” تا یادآور شوند که آنها مشکلی با ملت ایران ندارند و طرف خطابشان محمود احمدی نژاد است، نه منتخب مردم ایران. مردمی که خود در راهپیمایی های سه سال قبل، احمدی نژاد را دشمن این خاک نامیدند و اکثر آنها او را رئیس جمهور خود نمی دانند. اما تحقیرها از این هم بیشتر بود. همزمان با آغاز سخنرانی محمود احمدی نژاد در نشست محیط زیست سازمان ملل، هیئت کانادایی حاضر در نشست جلسه را ترک کردند و هیئت های کشورهای آمریکا، استرالیا، انگلیس، و اتحادیه اروپا نیز سخنرانی احمدی نژد را بایکوت کردند. پیتر کرنت، سخنگوی وزارت محیط زیست کانادا گفت: ترک جلسه از سوی ما سیگنالی قوی به ایران و جهان فرستاد که کانادا سخنان رادیکال و خطرناک ایران را تحمل نمی کند. او افزود: دولت کانادا از دولت احمدی نژاد که تهدیدی برای امنیت جهانی است، درس یاد نمی گیرد. به همه این موارد تحقیر، باید مراسم بدرقه را نیز افزود که همانند مراسم استقبال از احمدی نژاد، کاملا به دور از شئونات دیپلماتیک برگزار شد: در مراسم بدرقه و در زمان خروج او از فرودگاه نیز هیچ یک از مقامات رسمی برزیل شرکت نکردند، حتی هیچ کس برای همراهی با او روی فرش قرمز کوچکی که با بی نظمی پهن شده بود، حاضر نبود و معدود عکس‌های منتشر شده در سایت رسمی دولت، نشان می دهد که تنها برخی از نیروهای حفاظتی در برزیل به شکلی شرم آور – البته شرم برای ملت، و نه احمدی‌نژاد – با او عکس یادگاری گرفته‌اند. حالا باید از فردی که در تبلیغات خود شعار سیاست خارجی مبتنی بر عزت ملی می‌داد پرسید: چه کسی مسبب تحقیر ایران است؟ و آیا استقبال از به اصطلاح رئیس جمهور ایران توسط سفیر خودی، در کنار بی‌اعتنایی توهین آمیز مقامات کشور میزبان، از موضع ضعف نیست؟ و البته این سوال محدود به رئیس دولت نیست و رهبری حامی صددرصدی او نیز می تواند به این سوال پاسخ دهد؛ همانند سوال های بسیار دیگری که در این زمینه می توان مطرح کرد، از جمله اینکه به رغم اینهمه شعار “بیداری اسلامی” و ادعای تکرار انقلاب و پیگیری تجربه جمهوری اسلامی در جنبش های اخیر کشورهای عربی، آیا پاسخ منفی محمد مرسی – نامزد اخوان المسلمین و پیروز احتمالی انتخابات ریاست جمهوری مصر – به درخواست ملاقات کاردار ایران، نشانه اوج عزت ملت ایران است؟ و بالاخره این دولت و حاکمیت با سیاست خارجی کنونی خود، چقدر حقارت را برای ایران و ایرانیان می پسندد؟

No comments: