مقاله از حشمت حکمت

روشنفکران ایران و سقوط شوروی؛ فروپاشی یک رویا
قول معروفی از کارل پوپر فیلسوف ضد مارکسیست اطریشی‌الاصل انگلیسی (۱۹۹۴-۱۹۰۲) در کتاب «جامعه باز و دشمنانش» وجود دارد که عموما در دهه هفتاد شمسی ترجیع‌بند کلام برخی از روشنفکران ایرانی بود: هر تلاشی برای ساختن بهشت بر روی زمین، بدون استثنا چیزی جز جهنم برجا نمی‌گذارد.
منظور پوپر کنار گذاشتن اتوپیا و آرمان‌گرایی و روی آوردن به عقلانیت و واقع‌گرایی مورد تایید سرمایه‌درای در جهان معاصر بود. اما نقل چنین جمله‌ای از چه چیز ناشی می‌شد.
مواجه روشنفکران ایرانی با فروپاشی شوروی
۱. روشنفکرانی که با پیوستن به نیروهای کنار گذاشته لیبرال پس از انقلاب، راهی غیر از چپ را برگرفتند و با روشی واقعگرا آرمان‌گرایی را جهنم بشریت دانستند
۲. روشنفکرانی که بر مواضع چپگرایانه‌ای که اکنون از پس تجربه‌های عینی دستخوش تعدیل شده بود، تاکید کردند و مدل سوسیال دموکراسی را بهترین مورد برای حکومت در نظر گرفتند
۳.روشنفکرانی که عموما به حزب توده تعلق خاطر داشتند، فروپاشی شوروی را نه ضرورت تاریخی بلکه نتیجه یک عامل بیرونی و توطئه کشورهای سرمایه داری غرب می‌دانستند ومی دانند
سال ۱۹۹۱ انحلال کشور شوراها اعلام شد و این پایان کمونیسم شوروی بود. سابقه رابطه روشنفکران ایرانی با جریانات عدالت‌خواه و آزادی‌خواه در کشور همسایه، به دوره انقلاب مشروطیت برمی‌گردد و با پیروزی انقلاب اکتبر ۱۹۱۷ این رابطه نزدیک‌تر شد.
فارغ از وابستگی‌های معروف حزبی بین دو کشور، شوروی ماینده یک رویا بود. رویای تحقق جهانی سرشار از عدالت و آزادی که در آن همه مردم با هم برابر هستند و در آن هیچ طبقه ای وجود ندارد.
از این جهت حتی پس از شکل گیری دولت‌حزبی توتالیتر در شوروی و بر جا گذاشتن عواقب جبران‌ناپذیر تا زمان فروپاشی، این رویا به طور نمادین بر آن حمل می‌شد و درباره شوروی کم و بیش وجود داشت.
سنت روشنفکری در ایران که عموما چپگرا بود با وجود انتقادهایی که در دهه چهل و پنجاه به نظام کمونیستی شوروی وارد می‌کرد اما به طور ساختاری نمی‌توانست اشتراک در این رویا را نفی کند چون در غیر این صورت نمی توانست خود را چپ بداند و با چنین عنوانی خود را اتلاق کند.
بنابراین، شکست این رویا نمی‌توانست جامعه روشنفکری در نقاط دیگر جهان و خصوصا کشورهای در حال توسعه مانند ایران را تحت تاثیر خود قرار ندهد.
از آنجا که فضای حاکم پس از انقلاب بهمن ۱۳۵۷، فضای چپ‌گرایی (اعم از دینی و غیردینی) در معنای حاکم شدن یک ایدئولوژی خاص و نه نقد قدرت، بود، روند حرکت دموکراتیک در جامعه را کند می‌‌کرد و حتی می‌توان گفت به دموکراتیزه کردن جامعه عملا توجه‌ای نشان داده نمی‌شد.
"سنت روشنفکری در ایران که عموما چپگرا بود با وجود انتقادهایی که در دهه چهل و پنجاه به نظام کمونیستی شوروی وارد می‌کرد اما به طور ساختاری نمی‌توانست اشتراک در این رویا را نفی کند چون در غیر این صورت نمی توانست خود را چپ بداند و با چنین عنوانی خود را اتلاق کند"
مهمترین ویژگی ای که بعد از انقلاب بهمن ۱۳۵۷ بروز کرد، حاکمیت قدرت مطلق به عنوان یک ایدئولوژی بود. اما تمایل به دموکراتیک شدن نیروهای سیاسی و اجتماعی از دو واقعه ناشی می‌شد. یکی تجربه عینی و عملی این نیروها در جامعه و دیگری فروپاشی اتحادیه جماهیر شوروی
حسین بشریه استاد اخراجی علوم سیاسی دانشگاه تهران که اکنون در آمریکا قامت دارد و تدریس می کند، در کتاب «گذار به دموکراسی» از تمایل به روند دموکراتیک شدن در جوامع در دهه‌های اخیر یاد می‌کند و زمینه‌های سیاسی و اجتماعی فروپاشی رژیم‌های غیردموکراتیک را برمی‌شمارد.
او این دلایل را در چهار بحران به طور خلاصه چنین بیان می‌کند: بحران سلطه و استیلا و افزایش نارضایتی عمومی؛ بحران در ایدئولوژی مشروعیت‌بخشی که حاکمیت بر اقشار مختلف جامعه تحمیل می‌کند؛ بحران کارآمدی در روند بورکراسی که ساز و کار یک جامعه را پیش می برد؛ بحران در همبستگی طبقه حاکم و ناتوانی در تضمین منافع آن (گذار به دموکراسی، صفحات ۱-۶۰)
ین چهاربحران در دوره فروپاشی شوروی و اقمار آن قابل مشاهده بود. البته در ایران، تحلیل نیروهای مذهبی حاکم صرفا محدود به این می‌شد که دلیل اصلی فروپاشی شوروی ضدیت آن با دین بود حال آنکه فروپاشی بی‌ارتباط به محتوای ایدئولوژیک شوروی بود بلکه بیشتر به دلیل این بود که قدرت حاکم تبدیل به ایدئولوژی شد و این باعث شد که حکومتگران به هر طریقی اعمال و رفتار خود را توجیه کنند.
اما از سوی دیگر، روشنفکران ایرانی تنها نظاره‌گر این فروپاشی نبودند بلکه عملا خود پس از انقلاب بهمن ۵۷ و با مسلط شدن یک ایدئولوژی خاص از نوع دینی، تجربه‌ای را از سر می‌گذراندند و (هم اکنون در حال تجربه هستند) که روشنفکران دیگر در شوروی یا بلوک شرق سال ها پیش از سر گذراندند.
فارغ از محتوای ایدئولوژی‌های مسلط در تضاد با هم (یکی دینی و دیگری ضددینی) روش‌هایی که این ایدئولوژی‌ها در اعمال قدرت به کار می‌گیرند، کم و بیش مشابه است، بنابراین تجربه‌ عینی روشنفکران در این نوع کشورها نیز می‌تواند تشابهاتی باهم داشته باشد.
چهار دلیل فروپاشی شوروی به روایت حسین بشیریه
بحران سلطه و استیلا و افزایش نارضایتی عمومی؛ بحران در ایدئولوژی مشروعیت‌بخشی که حاکمیت بر اقشار مختلف جامعه تحمیل می‌کند؛ بحران کارآمدی در روند بورکراسی که ساز و کار یک جامعه را پیش می برد؛ بحران در همبستگی طبقه حاکم و ناتوانی در تضمین منافع آن
از این رو می‌توان سه نوع طرز برخورد روشنفکران ایرانی با نظام شوروی ذکر کرد که با فروپاشی آن، شیب تندتری گرفت و از آن تاثیر پذیرفت:
۱) روشنفکرانی که با پیوستن به نیروهای کنار گذاشته لیبرال پس از انقلاب، راهی غیر از چپ را برگرفتند یعنی همانطور که گفته شد، جمله معروف پوپر را به عنوان ترجیع‌بند خود انتخاب کردند.
آنها محدودیت‌های مدیریت و حکومت کردن در جهان امروز را متذکر شدند و با روشی واقعگرا و همراه با تعریفی از عقلانیت که سرمایه‌داری مدافع آن است، آرمان‌گرایی را جهنم بشریت دانستند.
این گروه از روشنفکران اعم از دینی و غیردینی تحت عناوینی چون لیبرال یا لیبرال دموکراسی جا گرفتند. در این مورد می‌توان به روشنفکری دینی (به طور مثال مهدی بازرگان و عبدالکریم سروش و حلقه کیان) و نیروهای لیبرال تکنوکرات (سیاستمدارانی همچون عطاالله مهاجرانی) اشاره کرد. اغلب روشنفکرانی که در این بخش رده بندی می شوند فروپاشی را نه شکست شوروی بلکه ورود نیروها به دنیای واقعی حکومت‌داری تلقی می‌کردند.
۲) روشنفکرانی که بر مواضع چپگرایانه‌ای که اکنون از پس تجربه‌های عینی دستخوش تعدیل شده بود، تاکید کردند.برخی از فعالان سیاسی ملی مذهبی (طیف نزدیک به عزت الله سحابی و حلقه مجله ایران فردا) آنها قدرت را به مثابه ایدئولوژی نقد کردند و مدل سوسیال دموکراسی را بهترین مورد برای حکومت در نظر گرفتند.
در این مورد می‌توان به عنوان نمونه به نیروهای ملی مذهبی و نیروهای چپ‌گرای جمهوری‌خواه هم اشاره کرد. برای آنها «فروپاشی شوروی ضرورتا به معنای شکست رویای کمونیستی [نبود] . . . بلکه فروپاشی یک نوع راه‌حل مارکسیستی بود؛ راه‌حل‌های دیگر همچنان به عنوان بدیلی برای سرمایه‌داری هستند.» (مقاله گذر ازکویر: روشنفکران ایران پس از انقلاب. از کتاب روشنفکران قرن بیستم: بررسی انتقادی. ویراست نگین نبوی. ص۱۲۸. انتشارات دانشگاه فلوریدا. ۲۰۰۳)
۳)روشنفکرانی که عموما به حزب توده تعلق خاطر داشتند، فروپاشی شوروی را نه ضرورت تاریخی بلکه نتیجه یک عامل بیرونی و توطئه کشورهای سرمایه داری غرب می‌دانستند و می دانند و هر گونه تغییر و اصلاح را انحراف از مسیر واقعی کمونیسم تصور می‌کردند. این افراد هیچگاه به انتقاد از ساز و کار عملکرد خود یا حزب مادر در شوروی نپرداختند.
بنابراین به اجمال می توان گفت که فروپاشی شوروی باعث شد که روشنفکران ایرانی، به دلیل بحران‌های موجود در ساختار ایدئولوژی، به انتقاد از خود شدت بخشند و خود را از سلطه ایدئولوژی برهانند و روند دموکراتیزه شدن جامعه را پیش بگیرند.
هر چند برای گروه اول شکست نمادین این رویا،‌ مسرت‌بخش است و برای غالب آنها راه سرمایه‌داری تنها راه و بهترین روش برای ورود به دموکراسی محسوب می شود، گروه دوم با وجود تلخکامی شکست در این رویا، اما همچنان در فکر بدیلی برای سرمایه‌داری است.
به همین دلیل می‌توان آنها را زمزمه‌کننده این جمله مارکس دانست که تاریخ چیزی نیست جز فعالیت انسان‌ها برای پیگیری مقاصد و اهداف خود.

احضار دو تن از جبهه ملی ایران به دادگاه

ندای آزادی : دو تن از کنشگران جبههء ملی ايران به وزارت اطلاعات فراخوانده شدند.
به گزارش منابع خبری ندای آزادی ، روز گذشته در طی تماسهای تلفنی با مهندس آرش رحمانی و دکتر علی حاج قاسمعلی، دو تن ديگر از اعضای جبهه ملی ايران برای امروز به وزارت اطلاعات احضار گرديدند.
فشارهای فزاينده بر اعضای جبهه ملی در شرايطی در حال تداوم است که کماکان دکتر علی رشيدی و مهندس حميدرضا خادم در بند ۳۵۰ اوين در زندان به سر ميبرند.
همچنين عضو ديگر جبهه ملی ايران عيسی خان حاتمی با حکم زندان مواجه بوده، يکی ديگر از اعضای برجسته اين تشکل مهندس کوروش زعيم در اسفندماه در دادگاه انقلاب محاکمه گرديده و پيمان عارف نيز به تازگی از زندان آزاد شده است.
گفتنی است در هفته های اخير چند تن ديگر از اعضای اين حزب باسابقه
دموکراسی خواه چون مهران بختياری، شرر تبريزی، محمد اويسی و عسل اسماعيل زاده نيز احضار و مورد بازجويی قرار گرفته اند.

مقاله از اقای بهروز ممتاز

خروج نیروهای امریکائی از عراق و پیامدهای ان
بهروز ممتاز برگرفته از گفتاری در نشست مجازی حبهه ملی - پلتاک
نیروهای نظامی امریکا تا اخر سال 2011 از عراق خارج خواهند شد . انان در طول 9 سال جنگ ن4474 نفرکشته و 30 هزار زخمی داشتند . مخارج جنگ حدود یک هزار میلیارد دلار بوده است . ازعراقی ها نیز100
هزار کشته و هزاران نفر مجروح بر جای ماند . امریکا از عراق بیرون میاید بدون اینکه توازنی و تفاهمی بین کردها ، شیعیان و سنی ها برقرار شده باشد . اکنون رقابت بر سر اداره کشور در میان انان پدید امده است و از
کشورهای همسایه سعی دارند دامنه نفوذ خود را در عراق کسترش دهند ، بطوریکه جمهوری اسلامی
از نوری المالکی و عربستان سعودی از ایاد العلاوی رهبر ائتلاف العراقیه حمایت میکنند. گزارش شده که در دو روز گذشته رهبران ائتلاف العراقیه با دیوید پتریوس رئیس سیا ، بلافاصله پس از دیدار المالکی از کشور امریکا ، دیدار و گفتگو داشته است
از جانب دیگر، طارق الهاشمی معاون رئیس جمهور ، متهم به طرح ترور المالکی و دیگر اعمال تروریستی گردیده و در یک دادگاه با حضور شاهدان و 5 قاضی حکم دستگیری اورا صادر و در تلویزیون بغداد نیز به نمایش گذارده اند . انگاه پلیس بغداد بدستور المالکی برای دستگیری او به فرودگاه رفتند ولی قبل از رسیدن پلیس بدانجا ، الهاشمی به شمال عراق نزد مسعود بارزانی ، رئیس دولت خود گردان کردستان ، رفته است . بارزانی هم از تحویل او به مقامات دولت عراق خودداری کرده است. ایاذ العلاوی ، نخست وزیر
سابق عراق نیز از الهاشمی دفاع نموده است . بدینترتیب اوضاع بسیار خطرناکی بر کشور سایه انداخته بظوریکه روز بعد در 12 نقطه بغداد بمب های متعدد منفجر و 65 گشته و 200 نفر زخمی بر جای گذاشته است . انچه را که میتوان از این حوادث نتیجه گرفت ، اوضاع نابسامان و اشفته ای است که بعد از خروج نیروهای امریکا از عراق در این کشور پدیدار گشته است . پیش بینی میشود این حوادث همچنان ادامه یافته و باید در انتظار حوادث بیشتری بود که در اثر خروج امریکائیها در عراق پیش اید باید اضافه کرد که مسائل اقتصادی در این حوادث بی تاثیر نیست چنانکه هم اکنون 27 شرکت امریکائی در عراق سرمایه گذاری کرده اند وبر تعداد انها نیز افزوده خواهد شد . شرکت نفتی توتال هم 35 در صد نفت عراق را استخراج و در اینده نزدیک به 2 ملیون بشکه در روز خواهد رساند . ایا تا چه حد وجود مخازن نفتی در این کشور باعث منازعات و کشت و کشتار مردم بیگناه خواهد شد . در اینده روشن تر
.خواهد شد

در گذشت احمد مهراد

درگذشت احمد مهراد از اعضای قديمی جبهه ملی ايران
با اندوه فراوان آگاهی يافتيم که دکتر احمد مهراد، استاد دانشگاه هانور آلمان، پس از يک دوره بيماریِ چندين ماهه در ‌تاريخ هفتم دسامبر ۲۰۱۱ در ۷۴ سالگی در بيمارستانی در شهر برلن بدرود زندگی گفته است.
زادگاه اين هم‌رزم کهن‌پای جبهه ملی بندر انزلی [بندر پهلوی] بود. او از سال‌های نوجوانی به سازمان جوانان حزب ايران و جبهه ملی پيوست. او چه در زمانی که در ايران بود و چه در همه‌یِ سال‌هايی که در آلمان و در شهر برلن بسر می‌برد، پيوسته در پيگيری راه مصدق و آزادی و سرفرازی ايران می‌کوشيد. از او نوشته‌ها و پژوهش‌هایِ بسياری در روشنگری و بررسی تاريخ بستگی‌های آلمان و ايران، برجای مانده است. ياد او همواره گرامی باد!


جبهه ملی ایران در خارج از کشور درگذشت احمد مهراد را به خاتواده ان مرحوم تسلیت میگوید

مقاله از اقای رضا سیاوشی

بیگانگی ملی و خرد واژگونه سیاسی، در سیاست خارجی
مهمترین واقعیت در صورت مسئله پیش رو آنست که هنوز خامنه ای می تواند با
متوقف کردن غنی سازی، در یک چشم بهم زدن خطر جنگ را منتفی ، تحریم ها را
لغو ، و حتی روی آن جایزه هم بگیرد، همان جایزه هائی که از طرف سه وزیر
خارجه اروپائی – ترویکا - چند سال پیش به ایران در مقابل توقف یا حتی محدود
کردن غنی سازی پیشنهاد شد و علی لاریجانی با نادانی اعلام کرد می خواهند
جواهر را بگیرند و خروس قندی بدهند! علاوه بر لغو تحریم ها، این جایزه ها
طیف وسیعی از نیازهای ایران را می پوشاند، از تکنولوژی و سرمایه گذاری برای
بازسازی صنایع فرسوده نفت کشور ،که شیشه عمر خود این نظام هم به آن بستگی
دارد، تا اینترنت پر سرعت و بسیاری چیزهای دیگر فی مابین، که نیاز امروز
کشور ما است. اینکه علی لاریجانی همه این ها را خروس قندی و غنی سازی را
بالاترین جواهر می خواند، با هر معیاری شگفت انگیز است. هیچ کس نیست از این
رئیس مجلس بپرسید، چگونه است که این بالاترین جواهر را چرا هیچ کدام از
کشورهائی که با سرعت در حال پیشرفت هستنند، مانند کره جنوبی، تایوان، ترکیه
و مالزی، .... نمی خواهند، اما رژِیم هائی مانند کره شمالی و صدام حسین و
قذافی که کشورشان را به روز سیاه انداختند طلب میکنند. این بیگانگی ملی و
خرد واژگونه سیاسی است!؟

شب یلدا

یلدا نقطه تقابل و تعامل مهرکيشی و دین زرتشت
از چهار هزار سال پیش جشن شب یلدا با نام ها و عنوان های گوناگون در حوزه فرهنگی ایران برگزار می شود اما مناسبت ها مناسک و آیین ها در ادوارتاریخی ، مناطق جغرافیایی و نوع حاکمیت و باور مردمان متفاوت بوده است
ازهمین روی جشن ها را باید براساس دوره تاریخی و ظرف زماني مشخص بررسي کرد درغیراین صورت نتیجه قابل قبولی جز سردرگمی به دست نخواهد آمد
با ظهور زرتشت و فراگیری دین او که آیین مهرپرستی و دیگر آیین های بومی درایران را به حاشیه می راند , جشن ها نیز دچار تحول می شود اگرچه همه نشانه ها و مظاهر آیین های کهن از میان نمی رود و حتی بر دین جدید(زرتشت) تاثیر شگرفی می گذارد اما دگرگونی ها را نمی توان نادیده گرفت
یلدا نمونه به جای مانده از این مراسم است و آن را به نوعی نقطه تلاقی و برخورد فرهنگ مهرپرستی و زرتشتی می توان شمرد این نکته که زرتشت پس از ظهور , دیوان یا خدایان اساطیری ایرانیان را که از نظر او مظهر بدی بودند مردود شمرد و به کنار زد و یادآوری این باور که در دوره ای از تاریخ این سرزمین بلندترین شب سال (یلدا) که زمان تولد مهر به
شمار می آمد را نشانه سیاهی تاریکی و تباهی می دانسته اند و مهم تر اینکه ارتباط واژه های دیو و دی و هم ریشگی این دو واژه که یکی سمبل پلیدی و دیگری نشانه خرمی است می تواند نشانه این ارتباط باشد
دیو یا دئو (daeva) واژه اوستایی است به معنی خدا که همچنان در هند به همین معنا به کار می رود پس از غالب شدن فرهنگ زرتشتی در ایران به ویژه در دوره ساسانیان این واژه بار معنایی منفی پیدا کرد و به معنی خدای ظلم و پلیدی به کار گرفته شد این واژه با اندکی تفاوت تلفظ در فرانسه (dieu) و گاه در انگلیسی به کار می رود و نکته دیگر رابطه کلمه هاي دی و دیگان است دی اولین ماه فصل زمستان است در گاه شماری قديم سه روز از ماه با این نام
آمده است دی به آذر، دی به مهر، دی به دین که دیبگان و یا دیگان اول ، دوم و سوم گفته می شود و این سه روز متعلق به خدایگان و پادشاهان است و به نظر می رسد جشن ها و آیین های مذهبی در این سه روز برگزار مي شده است
گردیزی در زین الخبار می نویسد « این ماه دی به نزدیک مغان ماه خدای است و اول او را هم نام او خوانند و این روز را سخت مبارک دارند »
روز اول دی در گاه شماری کهن به نام هرمزد یا اهورامزدا است که آن را با عنوان خرم روز جشن می گرفتند ابوریحان دراثارالباقيه می نویسد:«دی ماه و آن را خورماه نیز می گویند نخستین روز آن خرم روز است و این روز و این ماه هردو به نام خدایتعالی که هرمزد است نامیده شده یعنی پادشاهی حکیم و صاحب رايي آفریدگار در این روز عادت ایرانیان چنین بود که پادشاه از تخت شاهی به زیر می آمد و جامه سپید می پوشید و در پایان بر فرش های سپید می نشست و دربان ها و یساولان و قراولان را که هیبت ملک بدان هاست به کنار می راند و در امور دنیا فارغ البال نظر می نمود و هرکس نیازمند می شد که با پادشاه سخن بگوید خواه که گدا باشد یا دارا و شریف باشد یا وضیع , بدون هیچ حاجب دربانی نیز به دربار شاه می رفت و بدون هیچ مانعي با او گفتگو می کرد و دراین روز پادشاه با دهقانان و برزیگران مجالست می کرد و در یک سفره با ایشان غذا می خورد...)
به همین دلیل برخی ریشه این جشن را مذهبی و دینی دانسته اند و آغاز دی ماه را ابتدای سال مذهبی مهرپرستان ذکر کرده اند
همزمانی آغازسال مسيحي با این جشن نمی تواند بی ارتباط باشد چرا که مهرپرستی و میترایسم بیشترین تاثیر را برمسیحیت داشته و پژوهشگران در ارتباط با یلدا و تولد عیسی و مهر بسیار سخن گفته اند و به درستی نکات تاریکی آشکار نموده اند اما تاثیر و ارتباط آیین زرتشت از مهرپرستی مورد غفلت واقع شده و یا کمتر بدان پرداخته شده است از آنجا که مسیحیت آیین
فراگیر و رسمی است و ابزارها و امکانات حکومتی قرن ها در اختیار کلیسا بوده توانسته است این آیین را نوسازی کند و به عنوان تولد مسیح معرفی کند یلدا به مرور جنبه دینی را از دست داده و به صورت جشن مردمی و دهقانی درآمده است و درواقع این دهقانان و برزیگران بودند که یلدا را زنده نگه داشته اند
نکته دیگر جشن یلدا با دیگان و خورروز متفاوت است و مناسک و آیین هایی گوناگون از هم دارند برای پی بردن به ریشه جشن یلدا باید توجه داشت که در هیچ یک از آثار زرتشتی از این جشن یاد نشده است و مناسک برجای مانده مانند تقسیم خوراکی ها و... اغلب از آیین مهر گرفته شده است
بابک مغازه ای
فعال مدنی و دوستدار میراث فرهنگی و محیط زیست ایران
خبرنگار مستقل و راهنمای گردشگری در همدان

تحریم نفت ایران

تحريم مستقيم نفت ايران، دستور کار مذاکرات رم؟
توسط رضا تقی زاده (تحلیلگر سیاسی)
هدف از گردهمايی روز سه شنبه نمايندگان ۷ کشور بزرگ صنعتی و ۴ صادر کننده عمده نفت جهان در رم، يافتن راه کارهای مناسب در جهت تثبيت بازار نفت و تامين نيازهای ناشی از قطع تدريجی صادرات نفت خام ايران است. تحريم مستقيم صادرات نفت خام ايران، در صورت تحقق، بزرگ ترين گام اقتصادی است که بمنظور متوقف ساختن برنامه های اتمی جمهوری اسلامی برداشته خواهد شد.
به دليل موقعيت برجسته ايران در بازار های جهانی نفت و داشتن مقام دوم بعد از عربستان سعودی، در رديف صادر کنند گان اوپک، نه تنها مبادرت به تحريم مستقيم صادرات، که حتی بروز اخلال در روند توليد نفت ايران نيز ميتوانست تا چندی قبل بازار های جهانی نفت را بشدت مختل سازد.
اين موقعيت، بخصوص طی يک سال گذشته، به تدريج تغيير يافته چنانکه در وضعيت جاری نه تنها بحث پيرامون قطع مستقيم صادرات نفت خام ايران، که حتی مبادرت ( تدريجی ) به آن نيز بحران بزرگی در وضعيت اقتصادی جهان ايجاد نخواهد کرد.
گزارش روز يکشنبه نشريه معتبر آمريکايی وال استريت جورنال حاکی از پيشگامی و ابتکار واشنگتن در برگزاری ملاقات روز يکشنبه ۱۱ کشور صنعتی و نفتی در رم بمنظور فراهم ساختن زمينه مقابله با عوارض چنين تحريم است.
تحريم تدريجی
به دليل کاهش تدريجی توليد نفت خام ايران و ادامه روند مصرف داخلی، مطابق آمارهای رسمی اوپک، اينک صادرات نفت خام ايران به زير ۲ ميليون بشکه در روز کاهش يافته، و در اين مورد عراق بالاتر از ايران قرار گرفته است.
در تحولی نامتقارن با روند کاهش توليد و صادرات نفت خام ايران، صادر کنند گان جهانی نفت خام، ظرفيت اضافی توليد خود را افزايش داده اند. علاوه بر افزايش ظرفيت اضافی توليد از سوی عربستان، کشور های عراق و ليبی توليد و صادرات نفت خام خود را بالابرده اند. حمايت از توليد و رشد صادرات نفت خام هر دو کشور از استقبال و پشتيبانی سياسی غرب برخوردار است
با اين وجود حد اقل طی ماههای آينده، تحريم مستقيم نفت ايران به هيچ وجه مورد انتظار نيست.
به نظر می رسد آنچه در رم مورد بررسی قرار خواهد گرفت، زمينه سازی لازم برای قطع گام به گام صادرات نفت خام ايران، و جايگزينی تدريجی آن با ظرفيتهای ديگر توليد کنند گان نفت خام است.
کاهش "تدريجی " و غير مستقيم صادرات نفت خام ايران، بجای اعمال " تحريم مستقيم "، از يک سو تهران را از امکان مبادرت به هر نوع اقدام تلافی جويانه ( منجمله مسدود ساختن تنگه هرمز ) محروم ميسازد، و از سوی ديگر به خريداران سنتی نفت ايران فرصت ميدهد تا به تدريج نيازهای خود را از ساير منابع تامين کنند.
تطبيق وضعيت
بر طبق گزارشهای منابع نفتی ( منجمله بيزنس رکورد و رويترز ) در ماه اوت سال جاری عربستان سعودی ۳ ميليون بشکه نفت اضافی بمنظور جايگزين ساختن نفت ايران در اختيار هند قرار داده است. طی يک سال گذشته دريافت پول نفت صادراتی ايران به هند به دليل ( و يا به بهانه تحريمهای بانکی ) با مشکل روبرو بوده است.
بر طبق گزارشهای همان منابع، هند متعهد شده که تا يک ميليون بشکه نفت ديگر نيز در اختيار هند قرار دهد.
ميزان واردات روزانه نفت هند از ايران در حدود ۳۵۰.۰۰۰ بشکه است و پر کردن يک روزه اين ظرفيت بزرگ با نفت جايگزين، با يک بازدارنده فنی روبرو است.
نفت صادراتی ايران به هند، که پالايشگاههای خريدار نيز وضعيت خود را با آن تطبيق داده اند، از نوع سنگين ( آی پی ۲۸ ) و نفت عربستان از نوع سبک ( آی پی ۳۸ تا ۴۱ ) است.
عربستان برای پر کردن بازار نفت ايران در کوتاه مدت مجبور به مخلوط کردن نفت خام خود و افزايش غلظت آن است. پالايشگاههای هند نيز همزمان، مجبور به تغيير تدريجی وضعيت فنی خود و استفاده از نفت سبک بجای نفت سنگين صادراتی ايران خواهند بود. وضعيتی که برای چين و ژاپن و کره جنوبی نيز قابل تکرار است.
بر اساس گزارشهای منابع معتبر، در طرحی مشترک، عمليات سنگين سازی نفت عربستان را کمپانی "هندوستان پتروليوم " و شرکت نفت عربستان " آرامکو " عهده دار شده و نياز پالايش گاه " بهارات " هند را با ترکيبی از "نفت خام عرب سنگين "، متوسط و سبک تامين ميکنند.
محتوای اين گزارش مغاير با ابراز خوش بينی رستم قاسمی وزير نفت جمهوری اسلامی در حاشيه کنفرانس روز ۱۴ ماه مارس وزيران نفت اوپک در وين داير بر خودداری عربستان از پر کردن بازار های صادراتی ايران است.
علاوه بر عربستان، ديگر کشور های صادر کننده نفت خام منجمله انگولا، غنا، ليبی و عراق نيز بمنظور پر کردن تدريجی بازار های نفت خام ايران آمادگی های خود را افزايش داده اند.
تحريم بانک مرکزی
جلاس روز سه شنبه در رم، در عمل يک اجلاس کارشناسی است که در آن نمايندگان وزارت خارجه، نفت و امور بانکی کشور های شرکت کننده حضور مييابند.
تثبيت ميزان عرضه نفت به بازار و کنترل قيمتهای جهانی در وضعيت کاهش صادرات نفت ايران مهمترين موضوع بحثهای کارشناسی روز سه شنبه در روم بشمار ميرود.
با هدايت عربستان سعودی، و علی رغم ايستادگی بی نتيجه ايران در اجلاس روز چهارشنبه گذشته وزيران ۱۲ کشور عضو اوپک در وين، سازمان توليد کنند گان و صادر کنند گان نفت، سقف توليد رسمی خود را تا از ۲۸ و اندی ميليون بشکه در روز به ۳۰ ميليون بشکه افزايش داد. در گام بعد ( و بصورت غير رسمی ) انتظار ميرود سقف واقعی توليد نفت از سوی کشور های عضو اوپک به همين نسبت افزايش يابد.
اگر چه دولت ايران همچنان تاثير بحران مالی و اقتصادی ناشی از اعمال تحريمها را اندک معرفی ميکند، اما، ادامه يورش به صرافی ها و اشتهای رو به افزايش برای تبديل نقدينگی های کوچک و بزرگ به طلا و دلار، که به کاهش فاجعه بار ارزش پول ملی و رکورد زدن ارزش دلار انجاميده، حاکی است که عمق بحران مالی و اقتصادی کنونی را مردم کوچه و خيابان و واسطه های حرفه ای بهتر از کارشناسان رسمی جمهوری اسلامی درک ميکنند.

گزارش جایزه به جشمت اله طبرزدی

حشمت الله طبرزدی برنده جایزه سالانه مرکز بین المللی حقوق بشر در کانادا
همزمان با روز جهانی حقوق بشر ، مراسم سالانه مرکز بین المللی حقوق بشر در ایران که در شهر تورنتو کانادا مستقر است، در روز یکشنبه 11 دسامبر با حضور و استقبال فعالان مدنی و اجتماعی در تورنتو برگزار شد و در طی آن مهندس حشمت الله طبرزدی به عنوان اولین بنرده سالانه این مرکز معرفی شد. پنج زندانی سیاسی دیگر نیز به عنوان برندگان جوایز مدافعان حقوق بشر در سال 2011 انتخاب شدند.
حسن زارع زاده اردشیر مدیر اجرایی مرکز بین المللی حقوق بشر در ابتدا با تشکر از حضار برای شرکت در مراسم سالانه مرکز بین المللی حقوق بشر گزارش کوتاهی از فعالیت های این مرکز در یکسال گذشته ارائه داد و گزارشی از نقض حقوق بشر در ایران را ارائه داد.
بر اساس رای هیئت داوران ICHR، حشمت الله طبرزدی به دلیل دو دهه فعالیت های انسان دوستانه در دفاع از حقوق مردم ایران به عنوان برنده جایزه سالانه مرکز بین المللی حقوق بشر انتخاب شد. همچنین رامین پرچمی در حوزه فعالان هنری، کوهیار گودرزی در حوزه مدافعان حقوق بشر، نسرین ستوده در حوزه زنان و نیز وکلای حقوق بشر، رضا شهابی در حوزه مدافعان حقوق کارگر، و مجید توکلی در حوزه دانشجویی برندگان جایزه حقوق بشری سال 2011 مرکز بین المللی حقوق بشر اعلام شدند.
مهرداد آرین نژاد مدیر جشنواره بین المللی تیرگان که در غیاب مهندس حشمت الله طبرزدی تندیس کریستال او را که نامش بر روی آن حک شده بود دریافت می کرد، در سخنانی گفت : امروز همگان طبرزدی را می شناسند و دریافت جایزه او در غیابش موجب افتخار من است. آرین نژاد در سخنانش تاکید کرد که امروز همه فعالان ایرانی لازم است تا بصورت مسالمت آمیز در کنار هم قرار بگیرند و از کوشش های یکدیگر حمایت کنند و یکصدا و متحد در راه آزادی کشور با گام های استوار و محکم قدم بردارند.
در این برنامه و در غیاب پنج منتخب ICHR که در زندانهای جمهوری اسلامی به سر می برند، برای جایزه مدافعان حقوق بشر، تعدادی از فعالان برجسته مدنی در تورنتو تندیس ویژه مدافعان حقوق بشر ICHR را دریافت کردند. تندیس ویژه آی سی اچ آر برای کوهیار گودرزی در غیاب او به حسن زرهی مدافع حقوق بشر و سردبیر نشریه شهروند اعطا شد. تندیس رامین پرچمی را سهیل پارسا نویسنده و کارگردان سرشناس تئاتر دریافت کرد. تندیس نسرین ستوده به خانم فرشته مولوی فعال حقوق بشر و نویسنده اعطا شد. تندیس رضا شهابی به مهدی کوهستانی عضو کنگره کار کانادا تحویل داده شد و سلمان سیما فعال و زندانی دانشجویی سابق در ایران تندیس ویژه مجید توکلی را دریافت کرد.
مراسم سالانه مرکز بین المللی حقوق بشر در ایران با سخنرانی تعدادی از فعالان حقوق بشری همراه بود. احمد باطبی و محمد مصطفائی دو فعال برجسته حقوق بشر و اعضای هیئت مدیره ICHR، مرتضی عبدالعلیان نماینده سازمان روزنامه نگاران کانادایی مدافع آزادی بیان و تنها ایرانی عضو هیئت مدیره این سازمان، آبری هریس نماینده سازمان عفو بین الملل، کاوه شهروز وکیل و نیز مشاور سابق حقوق بشر وزارت امور خارجه کانادا سخنرانی کردند.
محمد مصطفائی در سخنانش با اشاره به لایحه جدید قانون مجازات اسلامی گفت که قوانین سخت گیرانه ای برای متهمان سیاسی در راه است و حتی ممکن است بسیاری از زندانیان سیاس با احکام سنگین حبس و اعدام روبرو شوند. این وکیل حقوق بشری به کوشش برای احقاق حقوق مردم تاکید کرد.
احمد باطبی در سخنان خود به تجربیات زندان پرداخت و تاکید کرد که تلاش های ایرانیان در خارج در کاهش فشار بر زندانیان سیاسی تاثیر زیادی دارند.
آبری هریس از سازمان عفو بین الملل به موضوع اعدامها پرداخت و ضمن تاکید بر تلاش های سازمان عفو بین الملل به مسئله اعدام در ایران، گفت ایران از نظر تعداد اعدام در رده دوم قرار دارد ولی با در نظر گرفتن میزان جمعیت در رده اول را به خود اختصاص داده است. او گفت جمهوری اسلامی ایران در مواردی نیز به اعدامهای مخفیانه از جمله در زندان وکیل آباد مشهد دست زده است. آبری هریس همچنین ایران را بزرگترین زندان روزنامه نگاران در جهان دانست.
کاوه شهروز نیز در سخنان خود به نقش مهم ایرانیان خارج از کشور تاکید کرد و گفت با توجه به تجربه اش در همکاری با وزارت خارجه کانادا و ارتباط با نهادهای بین المللی از نزدیک شاهد تاثیرگذاری نامه نگاری ها و مکاتبات هموطنان با مقامات سیاسی و نهادهای حقوق بشری بوده است. او اعمال فشارهای حقوق بشری بر جمهوری اسلامی از سوی کشورهای دیگر را در کاهش نقض حقوق بشر در ایران تاثیرگذار و مفید ارزیابی کرد.
در ادامه پیام دکتر رضا مریدی نماینده مجلس ایالت انتاریو و اقای پال دووار نماینده مجلس کانادا قرائت شد.
دکتر رضا مریدی در پیام خود گفت: از دوستان گرامی ام در مرکز بین المللی حقوق بشر که برای بهبود وضعیت هم میهنانمان در ایران و دفاع از زندانیان سیاسی تلاش می کنند و همچنین مشکلات غربت و سختی های ان را به جان می خرند تشکر می کنم و به نوبه خودم این کوشش ها را ارج می نهم. دکتر مریدی تاکید کرد که رساندن صدای مردم خوب ایران به گوش جهانیان یکی از مسووایت های ما ایرانیان خارج از کشور است. نماینده مردم شهر ریچموند هیل در مجلس ایالت انتاریو ابراز امیدواری کرد که تلاش های همه ایرانیان در احقاق حقوق مردم هرچه زودتر به سرانجام برسد و سرزمین عزیزمان ایران به زودی سرشار از نشاط و شادی گردد.
آقای پال دووار نماینده مجلس کانادا در پیام خود تاکید کرد که علارغم سرکوب شدید توسط جمهوری اسلامی اما جنبش مدنی ایران تداوم یافته و ما در کانادا مسئولیت داریم تا آن را مورد حمایت قرار دهیم. نماینده پارلمان کانادا در ادامه گفت ما باید مطمئن شویم که کانادا به بهشت امن برای افراد وابسته به جمهوری اسلامی مانند اقای خاوری تبدیل نشود.
همچنین همسر حمید قاسمی شال که در زندان اوین زیر حکم اعدام به سر می برد، در جایگاه قرار گرفت و گزارشی از آخرین وضعیت پرونده ارائه داد.
پس از پایان اعطای جوایز حقوق بشری، حاضران یک دقیقه به احترام همه اعدام شدگان و جانباختگان سه دهه گذشته در ایران در دفاع از حقوق مردم ایران ایستادند.
در حاشیه مراسم پتیشن هایی در حمایت از ضیا نبوی، کوهیار گودرزی، نسرین ستوده، سعید ملک پور، حمید قاسمی شال و سعید متین پور توسط حاضران امضا شد.
مرکز بین المللی حقوق بشر در نوامبر سال 2010 در تورنتوی کانادا توسط جمعی از مدافعان حقوق بشر ایرانی و غیرایرانی به صورت قانونی آغاز بکار کرده است و در حوزه های مختلف در سطح بین المللی مشغول فعالیت می باشد.

اطلاع رسانی در ارتباط با نقص حقوق بشر در ایران

دوشنبه ۲۸ آذر ۱۳۹۰ - ۱۹ دسامبر ۲۰۱۱
حمید حمیدی
(ملاقات با احمد شهید و همکارانش)
در تاریخ ۶ دسامبر ۲۰۱۱ در دیداری یکساعته با آقای احمد شهید و همکارانشان دربروکسل،در ارتباط با موارد زیر( به مثابه نقض آشکار حقوق بشردر ایران که از سوی حکومت اسلامی اعمال میگردد)،به گفتگو و اطلاع رسانی پرداختم.
الف- نقض آشکار قانون توسط آقای خامنه ای در انتخابات دهم ریاست جمهوری
ب-بازداشت غیر قانونی دستگیر شدگان در پس از انتخابات
ج- گزارشی از وضعیت کیوان صمیمی،احمد زید آبدی،بهمن احمدی آموئی،عبدالله مومنی و فشارهای نیروهای اطلاعاتی و امنیتی بر خانواده زندانیان و وضعیت ژیلا بنی یعغوب
ح-گزارشی از وضیعت فرشته شیرازی و دیگر زنان زندان
خ-ارائه مستنداتی در ارتباط با کشتار سال 1367 و ممانعت نیروهای اطلاعاتی و امنیتی برای بازماندگان در ارتباط با حق یاد آوری این جانباختگان در 10 شهریور و آخرین جمعه هر سال.
چ-ارائه مستنداتی در ارتباط با قتل های زنجیره ای و ممانعت در برگزاری مراسم سالانه توسط برخی از این خانواده ها و مسکوت نهادن قتل پیروز دوانی توسط نیروهای اطلاعاتی و امنیتی
د-گزارش پیشنهادی-انتقادی در ارتباط با گزارش اولیه آقای احمد شهید
الف-نقض آشکار قانون توسط آقای خامنه ای:
یک روز پس از اعلام نتایج انتخابات از سوی وزارت کشور، آقای خامنه ای در پیام خود خطاب به مردم اعلام کرد:
«انتخابات ۲۲ خرداد، با هنرنمائی ملت ایران، نصاب تازه‌ئی در سلسله‌ی طولانی انتخابهای ملّی پدید آورد. مشاركت بیش‌از هشتاد درصدی مردم در پای صندوقها و رأی بیست‌وچهار میلیونی به رئیس جمهور منتخب، یك جشن واقعی است كه به حول و قوه‌ی الهی، خواهد توانست پیشرفت و اعتلای كشور و امنیت ملی و شور و نشاط پایدار را تضمین كند.»
او در ادامه این بیانیه افزود: «از وزارت كشور و شورای محترم نگهبان كه با اخلاص و امانتداری كامل به وظیفه‌ی خطیر خود صادقانه و سخت‌كوشانه عمل كردند....!»
بر اساس قانون انتخابات حکومت اسلامی،آقای خامنه ای مرتکب تخلف آشکار از قانون و باعث نقض حقوق دیگر کاندیداها شدند.
به موجب ماده 17 قانون انتخابات ریاست جمهوری وزارت كشور پس از وصول نظریه شورای نگهبان مبنی بر خاتمه انتخابات و امضای حكم ریاست جمهوری توسط مقام رهبری دستور امحای تعرفه و اوراق رأی را صادر خواهد نمود.
ماده 79 این قانون نیز مقرر می دارد که شورای نگهبان ظرف یك هفته و در صورت ضرورت حداكثر ده روز پس از دریافت نتیجه انتخابات ریاست جمهوری نظر قطعی خود را نسبت به انتخابات انجام شده به وزارت كشور اعلام و وزارت كشور از طریق رسانه های گروهی نتیجه نهایی را به اطلاع مردم خواهد رساند.
طبق ماده 80 قانون مذکور هیأت های اجرایی موظف اند از تاریخ اعلام نهایی صلاحیت داوطلبان تا دو روز پس از اعلام نتیجه اخذ رأی انتخابات ،شكایات واصله را بپذیرند و ظرف 24 ساعت در جلسه مشترك هیأت اجرایی و ناظرین شورای نگهبان در شهرستان مربوط به آنها رسیدگی نمایند و نتیجه را صورت جلسه نموده و به وزارت كشور اعلام دارند.
تبصره 1 ماده 80 این قانون نیز تصریح می کند؛ كسانی كه از نحوه برگزاری انتخابات شكایت داشته باشند ، می توانند ظرف سه روز از تاریخ اخذ رأی شكایت مستند خود را به ناظرین شورای نگهبان یا دبیرخانه این شورا نیز تسلیم دارند.
راساس ماده 83 قانون موصوف ،وزیر كشور پس از وصول اعتبارنامه از شورای نگهبان ، رئیس جمهور منتخب را به حضور رهبر یا شورای رهبری معرفی می نماید.
مستفاد از قانون یاد شده ،مادامیکه فرایند اشاره شده که حداقل یک هفته پس از اعلام نتیجه انتخابات از سوی وزارت کشور به طول می انجامد ،طی نشده و نظر شورای نگهبان مبنی بر تائید نتایج انتخابات و خاتمه آن به وزارت کشور واصل نگردیده ، هرگونه داوری در مورد صحت و سقم انتخابات و اطلاق رئیس جمهور منتخب به هر یک از داوطلبان ریاست جمهوری فاقد وجاهت قانونی است.
به بیان دیگر قبل از رسیدگی به اعتراضات و شکایات واصله در مهلت قانونی و تائید صحت انتخابات از سوی شورای نگهبان و اعلام وصول آن توسط وزارت کشور ،هرگونه اظهار نظر قطعی در مورد میزان مشارکت ،آرای داوطلبان و سلامت انتخابات از وجاهت لازم برخوردار نیست.واین در حالیست که آقای خامنه ای درست یکروز پس از برگزاری انتخابات تمامی این موارد را با پیام خود نقض نمودند.
ب-بازداشت های غیر قانونی:
با توجه به موارد مطروحه در قسمت الف،میتوان اینگونه استنتاج نمود که انتخابات دهم نیز از جمله انتخابات مهندسی شده بوده که با طراحی های لازم، منجر به بازداشت تعداد بیشماری از افراد در پس از انتخابات گردیده است.
ج- گزارشی از وضعیت کیوان صمیمی و....
کیوان صمیمی مدیر نشریه توقیف شده نامه و عضو شورای صلح و دانشجویان محروم از تحصیل
احمد زید آبادی،یکی از مسئولین دفتر ادوار تحکیم وحدت،روزنامه نگار و...
عبدالله مومنی از دانشجویان دفتر تحکیم وحدت و عضو ستاد حقوق شهروندی آقای کروبی
بهمن احمدی اموئی،روزنامه نگار و نویسنده
تمامی این افراد به اتهامات بی اساس بازداشت و بدون روند دادرسی عادلانه به احکام غیرعادلانه محکوم گردیدند.
علاوه بر رفتار ناشایست با این افراد از سوی بازجویان و نیروهای امنیتی، در ملاقات های ادواری با خانواده هایشان،این افراد،بصورت ابزاری مورد استفاده نیروهای اطلاعاتی و امنیتی قرار گرفتند.(برآورده نمودن خواست بازجویان از کمترین شروط ملاقات با خانواده ها بود.)
هم چنین با بیان وضعیت ژیلا بنی یعغوب(همسر بهمن احمدی اموئی) مبنی بر ممنوع القلم نمودن وهم چنین محرومیت از فعالیت های های روزنامه نگاری و اجتماعی در ارتباط با آزار و اذیت ایشان در ملاقات های ادواری مطالبی مطرح گردید.
ح-گزارشی از وضیعت فرشته شیرازی و دیگر زنان زندان:
ارائه لیستی از زنان زندانی(در حوزه فعالین اجتماعی و زنان و زندانیان عقیده و بیان) و تاکید بر ناعادلانه بودن تمامی این احکام،به آخرین نمونه آن فرشته شیرازی اشاره گردید.او در شهریور سال 1380 به ستاد خبری وزارت اطلاعات در شهر آمل فراخوانده شد.وی در مصاحبه ای در همان زمان با تغییر و برابری چنین گفت:
"امروز برای سومین بار با تماس تلفنی از ستاد خبری برای بازجویی احضار شده ام و از من خواسته شده ساعت 10 صبح برای ادای پاره ای از توضیحات در مورد فعالیتم در کمپین یک میلیون امضا به ستاد خبری مراجعه کنم".
فرشته شیرازی که پیش از این در روزهای 21 و 22 مرداد نیز پس از تفتیش منزل و محل کارش در ستاد خبری مورد بازجویی قرار گرفته است در خصوص روند احضار و تفتیش منزل و محل کارش گفت: " روزچهارشنبه 21 مرداد، پنج مامور لباس شخصی به محل کارم که کارگاه خیاطی است مراجعه کردند. دخترم در را باز کرد و من مانتو تنم نبود. خواستم در را ببندم که یکی از ماموران پایش را لای در گذاشت و با زور به داخل آمدند. یک نفر از آنها حکمی را به من نشان داد که متوجه شدم با برگه ی دادستانی قصد بازرسی منزل را دارند اما هیچ کدام کارت شناسایی نشان ندادند. با این که حکم تفتیش منزل را داشتند محل کارم را هم مورد بازرسی قرار دادند و به همکارم که شدیدا ترسیده بود اجازه ندادند از روی صندلی تکان بخورد. بعد از مدتی گفتند باید به منزل برویم. دو مامور در محل کارم ماندند و من به همراه سه نفر دیگر به منزلم رفتیم. تمام کمدها و لوازم شخصی پسر و دخترم را نیز مورد بازرسی قرار دادند و در نهایت تعدادی دفترچه کمپین دستنوشته های شخصی، تعدادی سی دی و کیس کامپیوتر و دفتر تلفن منزل را به همراه بردند".
این فعال کمپین ادامه داد: "بعد از ضبط وسایل به محل کار برگشتیم و اصرار داشتند پشت برگه ای از من تعهد بگیرند که روز شنبه خود را به ستاد خبری معرفی کنم که به آنها گفتم تا نخوانم هیچ برگه ای را امضا نمی کنم. در نهایت یکی از ماموران که با لحن تند حرف می زد برگه ای را نشان داد که روی آن از اتهام مخالفت با نظام و نشر اکاذیب و ارتباط با سایت ها و رسانه های خارج از کشور از مواردی بود که قید شده بودند و برگه مهر دادستانی داشت. فردای همان روز تماس گرفتند که منتظر تماس آنها بمانم".
شیرازی در مورد محور سوالاتی که در طی دو روز بازجویی ها از او پرسیده شده و نیز برخورد ماموران در بازجویی هایش گفت: " یک هفته بعد از تفتیش منزل و محل کارم تماس دیگری گرفتند و به ستاد خبری احضارم کردند.
روزهای دوم و سوم شهریور بازجویی شدم. نکته ی جالب این بود که من با پسرم به ستاد خبری مراجعه کردم و تصور می کردم که او باید در اتاق دیگری منتظر بماند که بازجو گفت چه بهتر که پسرت همراهت هست وگرنه من مجبور می شدم از یکی از برادران بخواهم که اینجا بنشیند چون شما زن هستید نمی شود من تنهایی بازجویی کنم! به هر حال این بازجویی ها که در مورد کمپین و موضوعات دیگری مانند نوشته های وبلاگ خودم و دوستانم در آمل بود با در حضور پسرم ادامه پیدا کرد و با تهدیدهایی همراه بود که مرتبا تکرار می شد. در بسیاری از موارد پسرم هم مورد سوال قرار می گرفت و به او گفته می شد که مادرت دادگاهی می شود یا به فکر وکیل باشید و این فضا بسیار آزار دهنده بود. این برخوردها تا جایی پیش رفت که سوالاتی در مورد بهاییت از پسرم پرسیده شد که او می گوید در این لحظه های سخت و جاهایی که تهدید به بازداشت من می کردند قلبش به شدت می زد و پاهایش می لرزید".
فرشته شیرازی در انتها در حالی که از استرداد کیس کامپیوترش خبر داد گفت امروز سه شنبه 10 شهریور برای سومین بار او را به ستاد خبری احضار کرده اند: " از من خواسته شد که امروز سه شنبه دهم شهریور برای سومین بار به ستاد خبری بروم. اما باز هم با تماس تلفنی احضار شده ام و در مقابل مقاومت من برای این که ادامه ی این بازجویی ها بر چه اساسی است به من گفته شد ما به خاطر بیماری تان مراعات می کنیم وگرنه سوالات اصلی از شما هنوز مانده و در مورد کمپین قرار است شخص دیگری به طور مفصل از شما سوال کند".
فرشته شیرازی درحالی بازداشت گردید که دختر وی الهام محسنی دو روز قبل به خاطر شرکت در مراسم آب بازی در پارکی در آمل نیز بازداشت شده بود. ششم مهر ماه 1380 دادگاه فرشته شیرازی در دادگاه آمل برگزار شد. اقدام علیه امنیت ملی، نشراکاذیب، توهین به مسئولین از جمله اتهاماتی است که به او تفهیم شد که فرشته نیز اتهامات مذکور را نپذیرفت.
فرشته شیرازی، فعال حقوق زنان و مادر دو فرزند روز 12 شهریور بعد از اینکه به دفتر وزارت اطلاعات در آمل احضار شد دستگیر و به زندان آمل منتقل شد. دلیل اصلی دستگیری او تا کنون نیز نامعلوم است ولی گمان می رود به پرونده ای که دو سال قبل در رابطه با فعالیتهای حقوق زنانش و نوشته ها در بلاگش علیه او باز شد ارتباط داشته باشد.
دو سال پیش در 21 و 22 مرداد، فرشته شیرازی به دفتر وزارت اطلاعات در آمل احضار شد و درباره کارزار یک میلیون امضا، دوستانش در آمل، و همینطور نوشته هایش در رابطه با این کارزار در بلاگ شخصیش مورد بازجویی قرار گرفت.
از زمان بازداشت، وی تاکنون امکان ملاقات باپسرش را نداشته است. او به همراه حدود 90 زندانی زن دیگر در اتاقی 60 متری بسرمی برد. داشتن سابقه بیماری و تشنج، وضعیت نامناسب زندان و فشارهای روحی و روانی بر او ، خانواده و همراهان فرشته را در مورد سلامت او به شدت نگران کرده است.هم چنین یادآور شدم که برادر فرشته قربانی از جمله افرادیست که توسط حکومت اسلامی با محاکمات غیر عادلانه اعدام و در خاوران مدفون است.در پایان ضمن بیان بیماری فرشته و شرایط نامناسب زندان آمل،توجه آقای احمد شهید را به تمرکز بیشتر در خصوص زنان زندانی جلب نمودم.
خ- ارائه مستنداتی در ارتباط با کشتار سال 1367 و ممانعت نیروهای اطلاعاتی و امنیتی برای بازماندگان.....
در این ارتباط یک نسخه از فیلم مستند نگاهی به کشتار تابستان 67(آنجا روزی باغ خواهد شد) که سالها پیش با امکانات بسیار ناچیز،آن جنایات را مورد برسی قرار داده بود به ایشان ارائه و با توجه به اینکه حق مراجعه بازماندگان در گلزار خاوران و سایر اماکنی که این جانباختگان در گورهای دسته جمعی در آن آرمیده اند،از حقوق اولیه تمامی بازماندگان به جهت مراسم بزرگداشت و یادبود آنها می باشد،نه تنها نادیده گرفته میشود،بلکه در سالهای اخیر مواردی از بازداشت و آزار و اذیت این خانواده ها را به همراه داشته است،اشاره گردید.در همین ارتباط اشاره نمودم که فرشته شیرازی نیز بارها از سوی ماموران امنیتی به دلیل مراجعه به گلزار خاوران،مورد آزار و اذیت قرار گرفته بود واز مواردی که در وبلاگش نوشته بود،می توان به محدویت در برگزاری مراسم برای آن جانباختگان که برادر وی نیز از انها بود،اشاره نمود.
چ-ارائه مستنداتی در ارتباط با قتل های زنجیره ای و ممانعت در برگزاری مراسم سالانه.....
در این ارتباط نیز یک نسخه از فیلم قتل های زنجیره ای،که سالها پیش تهیه شده بود به ایشان ارائه و با توجه به مسدود نمودن پرونده از سوی دادگاه نظامی و تهدید وکلای برخی از خانواده های جانباختگان،سرکار خانم شیرین عبادی و دکتر ناصر زرافشان،به سکوت نیروهای قضائی در خصوص تقاضای خانواده پیروز دوانی،مبنی براعلام وضغیت او خواستارپاسخ صریح از سوی نیروهای قضائی در خصوص پیروز دوانی و گشایش مجدد این پرونده ها و بررسی عادلانه آن توسط وکلای بیطرف در جهت حقیقت یابی این چنایات گردیدم.
با توجه به اینکه دوره گزارشگری آقای احمد شهید،بعضی از موارد فوق را به لحاظ تقویمی در بر نمی گرفت؛با این حال ایشان با دقت از مطالب عنوان شده استقبال و متذکر گردید تمام تلاش خود را برای تهیه یک گزارش که در برگیرنده تمامی نقض حقوق ایرانیان در این دوره بوده،مبذول خواهد نمود و از همراهی تمامی تلاشگران در ارتباط با تهیه این گزارش سپاسگزاری نمود.
در خاتمه نیز موارد انتقادی نسبت به گزارش اولیه ایشان و پیشنهادات لازم در قالب یک گزارش جداگانه به ایشان ارائه گردید.

سپاه قدس محور سیاستهای خارجی جمهوری اسلامی

کورش اعتمادی
19 دسامبر 2011
موضوع تا حدودی ناملموس بنظر میرسید وقتیکه در ماه مه 2008 در مقاله ای تحت عنوان ً بحران عراق و لبنان، آغاز کشمکش های درونی سپاه و یا مقدمه تفاهم با آمریکا ً اشاره کردم؛ ًرهبر ً بنا به صلاحدید خود مسئولیت اجرای سیاست خارجی نظام بویژه در حوزه خاورمیانه را به فرمانده سپاه قدس، قاسم سلیمانی، محول کرده است. ً دلیل این امر را روشهای خرابکارانه و سیاستِ ترور شبه نظامیان شیعه عراقی علیه نظامیان آمریکایی در عراق بود که توسط سپاه قدسِ آموزش دیده و فرمان میگرفتند. همچنین در این مقاله اشاره کرده بودم: ً سپاهِ قدس از سوی فرمانده خود، علی خامنه ای، مأموریت یافته بود در صورت بی نتیجه ماندن روش ترور و آشوبگری در عراق، هر زمان مصلحت ایجاب کرد برای حفظ موقعیت جمهوری اسلامی در منطقه پیشنهاد مذاکره با آمریکائیان را در دستور کار قرار دهد.
هم ًرهبر ً و هم فرماندهِ سپاه قدس، قاسم سلیمانی، دریافته بودند در موضع ضعف میبایست روش های نظامیگری، ترور و دامن زدن به آشوب آفرینی در امور کشورهای منطقه را پیش گیرند و در لحظه ایکه وزنه سیاسی به سودِ نظام در منطقه سنگین شد، پیشنهاد مذاکره و باج خواهی را در دستور کار قرار دهند. و امروز پس از سه سال که از انتشار این مقاله میگذرد مشاهده میکنیم باز چرخشِ دستگاهِ سیاست خارجی جمهوری اسلامی با توّجه به حوادث سیاسی اخیر در منطقه و جهان، به سمت یک سیاست نظامگیری پیش میرود که این در واقع بیانگر تضعیف دوبارهِ موقعیت سیاسی جمهوری اسلامی در سطح جهان و منطقه میباشد. و طبیعی است جهت اینکه کفه ترازوی توازن قوا بسود جمهوری اسلامی سنگین تر شود، باز نیاز بکارگیری سیاست ترور و نظامیگری است تا با هماوردجویی ً قدرتمدارانه ً، کیسه باج خواهی را دوباره پیش روی غربیان پهن کرد. بارزترینِ این اقدامات در طی ماههای اخیر، طرح ترور سفیر عربستان سعودی در واشنگتن ویا سودای حمله نظامی به پایگاه نظامی ارتش آمریکا در خاک آلمان است که گفته میشود سپاه قدس بنا داشته تا این بزرگترین پایگاه نظامی ارتش آمریکا در برون مرز را موردِ حمله قرار دهد. همانطور که اشاره کردم انجام طرح ترور و یا هر اقدام نظامی از سوی سپاه قدس علیه غرب، بمنزله ضعفِ و کاهش نفوذ ِ سیاسی جمهوری اسلامی در منطقه است که دامن زدن به آشوب گری صرفا ً به قصد مطرح شدن دوباره و نهایتا ً باج خواهی رژیم از جهان است. اجازه بدهید برای درک بیشترِ این فرمولِ گردن کشی و پیامدهای آن و نقش سپاه قدس در تعیین خطوط اصلی سیاستهای خارجی جمهوری اسلامی بویژه در منطقه خاورمیانه، به ماه مه 2008 بازگردم و به رخدادی اشاره میکنم که امروز پیش در آمد پیشبرد روندِ معمولِ سیاستهای خارجی جمهوری اسلامی در منطقه و جهان محسوب میشوند.
در 8 ماه مه 2008 در مقاله ً بحران عراق و لبنان، آغاز کشمکش های درونی سپاه و یا مقدمه تفاهم با آمریکا ً نوشتم:
ً تقویتِ جبهه آشوبگری در عراق به فرماندهان سپاه پاسداران این امکان را میدهد که از خلال این بحران بتوانند برای بازگرداندن موقعیت تضعیف شده نظام، با آمریکائیان به گفتگو بنشینند و در پی آن به تفاهمی احتمالی با آمریکائیان در موردِ وضعیت بهم ریخته عراق دست یازند. اخیرا ً خبرنگار روزنامه ً کریستین ساینس مانیتور ً در ترکیه خبری را در رابطه با علت ملاقات قاسم سلیمانی فرمانده سپاه قدس با جلال طالبانی رئیس جمهور عراق منتشر کرده است. این روزنامه یاد آور میشود در این ملاقات قاسم سلیمانی به رئیس جمهور عراق قول میدهد که مانع فعالیت شورشیان عراقی علیه نیروهای آمریکا خواهد شد، اگر آمریکائیان در رابطه با مشکلات عراق تمایلی به مذاکره با وی را داشته باشند. این خبرگزاری در ادمه مینویسد: ً سردارقاسم سلیمانی در مذاکرات خود با رئیس جمهور عراق قصد دارد پیامی را از طرف سپاه قدس برای ژنرال پترئوس فرمانده نیروهای نظامی آمریکا درخاورمیانه ارسال دارد با این مضمون که سپاه قدس حوزه فعالیتش در عراق، غزه و لبنان را تغییر خواهد داد و اگر آمریکائیان تن به مذاکره با او بدهند. گفته میشود طالبانی و دیگر مقامات عراقی لحن گفتار سردار قاسم سلیمانی در این دیدار را بسیار متفاوت با گذشته ارزیابی کرده اند و به مقامات آمریکایی گفته اند که این لحن را جدی تلقی کنند و آنرا بررسی نمایند. در ادامه این مطلب همچنین آمده است: ًجبهه بحران لبنان و عراق میتواند مقدمه آغاز کشمکش های جدی باندهای حکومتی و صف آرائی دسته بندیهای درون سپاه پاسداران در مقابل یکدیگرباشد و یا مقدمه ای برای تفاهم بخشی از سپاه با آمریکائیان بحساب آید. اما همه ی این پیش بینی ها بستگی به توازن قوا در پیکره سیاسی و نظامی رژیم اسلامی در آینده دارد که کدام یک از باندهای درون حکومت در حوزه قدرت مسلط خواهد بود. حدس زده میشود تعلل آمریکائیان تا بامروز جهت یک مذاکره جدی با جمهوری اسلامی وجود همین چند دستگی سیاسی در کل ساختار حکومت است. آمریکائیان دقیقا ً نمیتوانند پیش بینی کنند در آینده کدام یک از گروه بندهای سیاسی و نظامی حرف نهایی و پایانی را در کل حاکمیت نظام اسلامی خواهند زد؛ باند علی خامنه ای و فرماندهان نسل دوم سپاه پاسداران و یا نسل نخست فرماندهان سپاه پاسداران برهبری محسن رضائی، شمخانی ...؟ اما آنچه که مسلم است جمهوری اسلامی برای گرفتن امتیاز از غرب بدین سادگی دست از آشوب آفرینی در خاورمیانه برنخواهد داشت و تا آنجا که برای تهران امکان پذیرباشد تلاش خواهد کرد با صرف میلیون ها دلار از ثروتهای ملی مردم ایران، خاورمیانه را درحالت بحران جنگی باقی نگهدارد. اما در رابطه با تداوم این بحران جنگی این سئوال مطرح است، آمریکائیان تا چه میزان در مقابل این نابسامانی سیاسی در خاورمیانه از خود بردباری نشان خواهند داد؟ ً ( بحران عراق و لبنان، آغاز کشمکش های درونی سپاه و یا مقدمه تفاهم با آمریکا،8 ماه مه 2008).
امّا از سویی دیگر دولت آمریکا این واقعیت را پذیرفته که نقش سپاه قدس و ًرهبرً ی در پیشبرد سیاستهای خارجی جمهوری اسلامی بویژه در منطقه قطعی و تعیین کننده است. از همین رو مشاهده میکنیم در همان زمان نمایندگان وزرات امورخارجه آمریکا ترجیح میدهند برای حل برخی از معضلات سیاسی خود با نمایندگانِ سیاسی از سوی رژیم وارد مذاکره شوند که دست چین شده خود ًرهبر ً و نظامیان حکومت میباشند. در همین رابطه سایت ًتابناک ً که به محسن رضائی تعلق دارد، با زیرکی خاصی در 8 اکتبر 2009 ازملاقات خصوصی نماینده ارشد وزارت امور خارجه آمریکا، ویلیام برنز، با سعید جلیلی که در خلال کنفرانس 1+5 در ژنو در رابطه با آزادی چند شهروند آمریکایی که اسیر در زندانهای جمهوری اسلامی میباشند انجام میگیرد، مینویسد:
" ویلیام برنز، نماینده ارشد آمریکا در وزارت امور خارجه آمریکا که به شوالیه دیپلمات های آمریکایی معروف است، مدعی است که در مذاکرات 45 دقیقه ای خود با سعید جلیلی که در خلال مذاکرات 1+5 در ویلای ًبندرت ً در نزدیکی شهر ژنو در کشور سوئیس انجام شد، درباره رعایت حقوق بشر در جمهوری اسلامی ایران سخن گفته است. آقای برنز همچنین میگوید که در مورد چند زندانی آمریکایی که شامل خبرنگاران آمریکایی میشود با سعید جلیلی مذاکره کرده و همچنین علاوه بر موضوعات هسته ای در زمینه های گوناگون دیگر نیز گفت و گو و تبادل نظر کرده اند. در ادامه همین گزارش سایت تابناک مینویسد: " منابع آمریکایی ادعا کرده اند که در مذاکرات جلیلی و ویلیام برنز، توافقات دیگری به جز موارد هسته ای بین دو طرف به عمل آمده است که هنوز از محتویات آن اطلاعی در دست نیست ( تابناک، 8 اکتبر 2009).
اینکه جزئیات توافقات اخیر بین نماینده دولت آقای باراک اوباما، ویلیام برنز، و نماینده دولت احمدی نژاد، سعید جلیلی، چه بوده، برای بسیاری نا روشن است. اما نتایج و یا توافقات پشت پرده این تماسها هرچه بود بسود جنبش رهائی بخش مردم ایران علیه جمهوری اسلامی نبود، چرا که همزمان با آغاز این گفتگوها خبر میرسد که دولت آمریکا کمک های مالی خود به ًمرکز اسناد حقوق بشر ایران ً را قطع میکند که شاخص های اصلی فعالیت های این مرکز؛ ترویج حقوق بشر و حمایت از جامعه مدنی در خاور میانه بوده. لازم است متذکر شوم ًمرکز اسناد حقوق بشر ایران ً در اواخر سال 2004 میلادی در دوران ریاست جمهوری آقای بوش با کمک یک میلیون دلاری از سوی وزارت امور خارجه آمریکا در ًنیوهیون ً ایالت ًکاناتیکات ً آمریکا آغاز به کار کرد. در همین رابطه آقای ًایان کلی ً، سخنگوی وزارت امور خارجه آمریکا درباره قطع کمک به ًمرکز اسناد حقوق بشر ایران ً اظهار بی اطلاعی میکند ولی در عین حال تأکید میکند که اولویت های دولت آمریکا در رابطه با حمایت از حقوق بشر و پیشرفت جامعه مدنی در خاورمیانه تغییری نکرده است. اما در همین رابطه آقای اخوان، استاد حقوق بین الملل در دانشگاه ًمک گیل ً کانادا و عضو هیات امنای این مرکز در مصاحبه ای با بی بی سی فارسی میگوید:



" در کل این خطر وجود دارد که دولت باراک اوباما برای رسیدن به اهدافش در مورد مناقشه اتمی با رژیم تهران، وضعیت حقوق بشر در این ایران را نادیده بگیرد ً.
علیرغم تمامی این تحولات امّا هنوز گزارش دقیقی از سرنوشت بودجه 75 میلیون دلاری دولت آقای بوش که با تصویب کنگره آمریکا در سال 2006 به مسئله ترویج دمکراسی در ایران اختصاص یافته بود، در دسترس نیست. برخی از تحلیل گران سیاسی معتقدند پیرامون اختلافات گذشته بین دو کشور، دیگر کمکهای دولت پیشین آمریکا که به امر پیشرفت دمکراسی در ایران در اختیار گروه ها و فعالین حقوق بشرایرانی قرار داده شده بود از میان برداشته خواهد شد و بطور یقین توجیه آقای اوباما در این مورد این خواهد بود که بودجه ای که برای پیشرفت ًدمکراسی ً در ایران اختصاص داده شده بود در قالب برنامه جدیدی، حمایت از دموکراسی در خاورمیانه در نظرگرفته خواهد شد. از سویی دیگر برخی از نمایندگان حزب دمکرات ابراز نارضایتی شدید نسبت به تعلل دولت آقای اوباما در رابطه با تصویب تحریمهای جدید علیه جمهوری اسلامی کرده اند. در همان زمان میشنویم که ًجیمز اشتانبرگ ً معاون وزیر امور خارجه آمریکا خطاب به کمیسیون اقتصادی سنا اعلام میکند که دولت آقای اوباما در مورد تحریمهایی که سناتورها در نظر دارند، هنوز تصمیمی نگرفته است. در همین رابطه سناتورً رابرت مندز ً میگوید که دولت آقای اوباما هیچ برنامه زمان بندی شده ای را ارائه نمیدهد تا بدانیم تا چه زمانی باید انتظار کشید تا تحریمهای دولت آمریکا علیه جمهوری اسلامی اعمال شود.

احضار بانو دکتر اردلان

احضار بانو دكتر اردلان به وزارت اطلاعات
بانو دكتر مه لقا اردلان، استاد داتشگاه و مسئول سازمان استادان و پژوهشگران جبهه ملي ايران، روز شنبه 26 آذر 1390، به وزارت اطلاعات احضار و طي يك ساعت و نيم بازجويي به ايشان اخطار شد كه نه نشست هاي دوهفتگي سازمان استادان و پژوهشگران و نه جلسات تعاوني توكل، وابسته به جبهه ملي ايران، حق تشكيل ندارند. بانو اردلان همسر شادروان علي اردلان، يكي از رهبران برجسته جبهه ملي ايران و وزير دارايي دولت موقت بازرگان مي باشد.

مصاحبه با یک مهندس ایرانی

جزييات زمين‌گيركردن پهپاد آمريكايي در "كمين‌گاه الكترونيك" ايران،
يك روزنامه آمريكايي با ادعاي مصاحبه با يكي از مهندساني كه بر روي رمزگشايي هواپیا ی بدون سرنشین كار مي‌كند به نقل از وي نوشت كه مهندسان ایرانی از يك ضعف شناخته شده اين هواپيما استفاده كرده و آن را وادار به فرود آمدن در ايران كرده است.
به گزارش خبرگزاري دانشجويان ايران (ايسنا)، روزنامه "كريستين ساينس‌مانيتور" به نقل از یک مهندس ایرانی افزود كه ايران با استفاده از ضعف هدايتي نيروي نظامي آمريكا، هواپيماي رادارگريز سيا را هدايت كرد تا صحيح و سالم در خاك ايران فرود آيد.
بر اساس اين گزارش، او گفت كه متخصصان جنگ‌افزارهاي الكترونيك ايران توانستند حلقه‌هاي ارتباطی هواپیمای بدون سر نشین را قطع كنند.
كريستين ساينس مانيتور افزود كه اين مهندس ايراني براي يكي از تيم‌هاي نظامي و غيرنظامي ايران كه در حال حاضر بر روي اين هواپيما كار مي‌كنند فعاليت مي‌كند و به دليل حفظ ايمني وي به نامش اشاره‌اي نمي‌شود.
بنابراين گزارش، متخصصان ايراني با استفاده از دانش گردآوري شده از هواپيماهاي بدون سرنشين ساقط شده پيشين آمريكايي و تكنيكي كه فرماندهان ايراني در سپتامبر مدعي شدند، مختصات جي‌.پي‌.اس هواپيما را دست‌كاري كردند تا هواپيما در ايران و در جايي فرود آيد كه فكر مي‌كرد آشيان خود در افغانستان است.
اين مهندس ايراني ضمن ارايه مفصل‌ترين شرح كه تاكنون درباره "كمين‌گاه الكترونيك" ايران براي هواپيماي فوق سري آمريكايي منتشر شده است گفت: سيستم هدايت جي‌.پي‌.اس نقطه ضعف (هواپيما) است.
وي افزود: با ايجاد اختلال در ارتباطات، پرنده وادار مي‌شود بر روي وضعيت خلبان خودكار قرار گيرد. همين جاست كه اين پرنده هوش خود را از دست مي‌دهد.
مهندس ياد شده گفت كه اين تكنيك "حقه" كه ايراني‌ها استفاده كردند، هواپيما را وا داشت با پاي خود در جايي فرود آيد كه ما مي‌خواستيم؛ بدون اين كه سيگنال‌ها و ارتباطات از راه دور مركز كنترل آمريكا رمزگشايي شود.
كريستين ساينس مانيتور ادامه داد: افشاگري‌ها درباره تبحر الكترونيك ظاهري ايران در حالي صورت مي‌گيرد كه آمريكا، اسراييل و برخي كشورهاي اروپايي ظاهرا به جنگي پنهان با ايران وارد شده‌اند كه شاهد ترور دانشمندان هسته‌يي ايران و ويروس كامپيوتري استاكس‌نت بوده است. اكنون اظهارات اين مهندس درباره چگونگي در اختيار گرفتن پيشرفته‌ترين هواپيماي مدرن بدون سرنشين آمريكايي نشان مي‌دهد كه تهران راهي را براي پاسخگويي به آن‌ها نشان داده است.
مهندس ياد شده گفت كه اين تكنيك‌ها با مهندسي معكوس چندين هواپيماي بدون سرنشين كم‌تر پيشرفته آمريكايي كه در سال‌هاي اخير به اسارت گرفته شده يا ساقط شده‌اند و با بهره گرفتن از ضعف و دست‌كاري سيگنال‌هاي جي‌.پي‌.اس به دست آمده است.
اظهارات كارشناسان نظامي غربي و تعدادي از گزارشات منتشره درباره دست‌كاري در جي‌.پي‌.اس نشان مي‌دهد كه سناريوي تشريح شده توسط اين مهندس ايراني ممكن است.
رابرت دنزمور ـ متخصص پيشين جنگ‌افزارهاي الكترونيك نيروهاي دريايي آمريكا گفت كه اين امر ممكن است.
مهندس ايراني ياد شده گفت كه پروژه نظارت بر هواپيماهاي بدون سرنشين در سال 2007 در ايران آغاز شد و در سال 2009 همان سالي كه RQ-170 براي اولين‌بار به افغانستان اعزام شد تسريع و علني شد.
او درباره تصاوير پخش شده از تلويزيون ايران كه اين هواپيما را نمايش مي‌داد گفت: اگر به مكاني كه ما آن را نشانديم و آشيانه اين پرنده نگاه كنيد هر دو ارتفاع مشابهي دارند.
وي افزود: مشكلي (حدود چند متر) درباره ارتفاع دقيق باعث شد شكم هواپيما در زمان فرود آسيب ببيند. به همين دليل در تصاوير پخش شده زير هواپيما پوشش داده شده بود.
اين مهندس ايراني گفت: ما همگي سر مست (شادي) هستيم.
او ادامه داد: آيا تا به حال يك لپ‌تاپ جديد داشته‌ايد؟ تصور كنيد اين هيجان چند برابر شده باشد.

حمید رضا خادم را ازاد کنید

به گزارش خبرنگار کلمه، حمیدرضا خادم فعال سیاسی و عضو جبهه ملی ایران که اکنون در بند ٣۵٠ زندان اوین بسر می برد دچار خون ریزی ریه و سرفه های ممتد عفونی و همچنین درد و التهاب کلیه شده است که در اثر شدت بیماری با کاهش وزن شدید مواجه شده است.
وی دو هفته اخیر بیماری اش را تنها با صرف دارو گذرانده و امکانات حداقلی بهداری اوین شرایط تشخیص و درمان وی را دشوار نموده است و اثری در کاهش ضعف و بیماری او نداشته است.
حمیدرضا خادم فعال سیاسی و کنشگر حقوق بشر و از بازداشت شدگان حوادث پس از انتخابات ۱۳۸۸که در شانزدهم آذر ۱۳۸۹ از سوی شعبه پانزدهم دادگاه انقلاب به ریاست قاضی صلواتی به پنج سال حبس تعزیری محکوم شده بود، با تایید شعبه ۵۴ دادگاه تجدید نظر به چهار سال حبس تعزیری محکوم گردید.
بر اساس این گزارش، موارد اتهامی حمیدرضا خادم که ۲۱ مهرماه سال جاری خود را به زندان اوین برای سپری کردن دوران محکومیتش معرفی کرده بود، اجتماع و تبانی و تبلیغ علیه نظام در قالب نگارش مقاله و مصاحبه با رسانه ها اعلام شده است.

بیانیه با امضای 200شخصیت سیاسی و حقوق بشری

بیانیه بیش از 200 نفر از فعالان فرهنگی، سیاسی و حقوق بشری:

در حمایت از حقوق انسانی ساکنان اردوگاه اشرف
بنا به گزارش‌ها حدود 3400 نفر از اعضای سازمان مجاهدین خلق ایران در اردوگاه اشرف در شمال بغداد در عراق در وضعیت خطیری قرار گرفته‌اند. دولت عراق، با استناد به حق حاکمیت ملی، خواهان آن است که ساکنان اردوگاه آن را ترک کنند و خود کنترل محل را به دست بگیرد، و برای این منظور ضرب الاجل 31 دسامبر 2011 (10 دی ماه 1390) را تعیین کرده است. اکثریت ساکنان اردوگاه از هیچ نوع روادید برای رفتن به کشور ثالثی برخوردار نیستند و کمیساریای عالی سازمان ملل برای پناهندگان پذیرفته است که تقاضای آنان برای پناهندگی را مورد بررسی قرار دهد. ولی در این فاصله کوتاه امکان بررسی این تقاضاها و پیدا کردن کشورهایی که پناهندگان را بپذیرند وجود ندارد. این وضعیت بن بست خطرناکی را به وجود آورده است.
ساکنان اردوگاه اشرف نگران آن هستند که با انقضای ضرب الاجل یاد شده، دولت عراق در صدد برآید که با اعمال قهر اردوگاه را تصرف کند. آنان با توجه به روابط سیاسی بسیار نزدیک دولت عراق با حکومت ایران، به خصوص از این نگرانند که دولت عراق تعدادی از ساکنان را به حکومت ایران تحویل دهد که در این صورت آنان بدون تردید در معرض خطر جدی شکنجه و اعدام قرار خواهند گرفت. این نگرانی‌ها مسبوق به سابقه است: از سال 2009 که حفاظت از اردوگاه اشرف از سوی نیروهای آمریکایی به دولت عراق واگذار شد، در چند نوبت نیروهای عراقی تلاش کرده‌اند با کاربرد سلاح گرم به اردوگاه وارد شوند که با مقاومت ساکنان آن روبرو شده و ده‌ها نفر از آنان کشته و زخمی شده‌اند. هم اکنون نیز، بنا به گزارش‌ها، مقامات عراقی محدودیت‌هایی برای ورود مواد ضروری زندگی و از جمله دارو و لوازم پزشکی به اردوگاه ایجاد کرده‌اند که زندگی ساکنان آن را به خطر انداخته است.
ما امضاکنندگان زیر، صرف نظر از مواضع و عملکردهای سازمان مجاهدین خلق ایران و مرزبندی‌های مشخصی که با آن داریم، خواهان حل و فصل مشکل اردوگاه اشرف به صورت انسانی و مسالمت‌آمیز هستیم و نسبت به عواقب سوء و فاجعه‌بار کاربرد زور و هر اقدامی که سلامتی و حیات ساکنان اردوگاه را به خطر بیندازد هشدار می‌دهیم. ما معتقدیم که ساکنان اشرف باید از حقوق انسانی و بشری خود و از جمله حق پناهندگی برخوردار شوند و بتوانند هر چه زودتر به کشور دیگری سفر و در آن‌جا اقامت کنند.
ما از کمیساریای عالی سازمان ملل برای پناهندگان می‌خواهیم که در رسیدگی به تقاضای پناهندگی ساکنان اردوگاه اشرف تسریع کند و برای سفر و اسکان آنان در کشورهای دیگر تسهیلات لازم را فراهم آورد.
ما از جامعه جهانی و به خصوص کشورهای دموکراتیک می‌خواهیم که برای دادن پناهندگی به ساکنان اشرف با کمیساریای عالی سازمان ملل برای پناهندگان حد اکثر همکاری را به عمل آورند تا انتقال پناه‌جویان به آن کشورها در اسرع وقت انجام شود.
ما هم‌چنین با احترام به حق حاکمیت ملی عراق از دولت این کشور می‌خواهیم که
1 - ضرب الاجل 31 دسامبر را برای مدتی که روند رسیدگی به تقاضای پناهندگی ساکنان اردوگاه اشرف طول می‌کشد (به تشخیص کمیساریای عالی سازمان ملل برای پناهندگان) تمدید کند؛
2 - تسهیلات لازم را برای کار کمیساریای عالی سازمان ملل برای پناهندگان در رسیدگی به تقاضای پناهندگی ساکنان اردوگاه اشرف فراهم کند تا این روند هر چه زودتر به انجام برسد؛
3 - از کاربرد هرگونه خشونت برای ورود به اردوگاه اشرف اجتناب کند؛
4 - رسما تعهد کند که هیچ یک از ساکنان اردوگاه اشرف را در هیچ شرایطی به حکومت ایران تحویل نخواهد داد؛
5 - محدودیت‌های ورود مواد مورد نیاز زیستی و پزشکی و مزاحمت‌های صوتی ساکنان اردوگاه اشرف را فورا بر طرف کند.
به باور ما مسئولان سازمان مجاهدین خلق با پذیرش واقعیت ها و شرایط عراق پس از سقوط رژیم صدام حسین باید برای تسریع خروج اعضای خود از عراق و دریافت پناهندگی تلاشهای لازم را انجام دهند و در هر شرایطی حفظ جان و حقوق انسانی ساکنان اشرف را بر سرنوشت سازمان و مصلحت های سیاسی آن مقدم بدارند. ما امیدواریم مشکل ساکنان اردوگاه اشرف با همکاری دولت عراق، کمیساریای عالی سازمان ملل برای پناهندگان، و جامعه جهانی در اسرع وقت به صورت مسالمت‌آمیز حل و فصل شود و آنان بتوانند با استقرار در کشورهای دموکراتیک در باره آینده خود آزادانه تصمیم بگیرند
ابراهیم جهانگیری، کانادا
احمد باطبی، آمریکا
اردو ملكى، آلمان
اسد جلالی، بریتانیا
اصغر سرپا، آمریکا
اکبر اغراقی، اسپانیا
اکبر زرگر
اکرم موسوی، المان
الهه شکرایی، کانادا
امیر اعتدالی، آمریکا
امیر خدیر، کانادا
امیر هوشمند ممتاز، آمریکا
امیررضا امیربختیار، پاریس
انوشه مشعوف، کانادا
اوا سونی
آتوسا محبی، آمریکا
آذر فهیمی، کانادا
آزاد مرادیان، آمریکا
آزیتا رضوان، امریکا
آیدین حق دوست، سوئد
بابک تردست، المان
بهرام شفیعی، بریتانیا
بهروز ستوده، امریکا
بهزاد کریمی، هلند
بهزاد مهرانی، ترکیه
بهنام وفا سرشت، آلمان
بيژن کريمی، آمريکا
بیژن افتخاری، اتریش
بیژن پری زاده، آمریکا
پرنیا وفائی، کانادا
پروین طباطبائیان، کانادا
پروین قاسمی، آلمان
پیروز کریمی، استرالیا
تراب مستوفی، اتریش/ وین
تقی امجدی، آمریکا
تقی مختار، آمریکا
جلال الدّین مظهری ملکشاه، آلمان
جهانشاه جاوید، آمریکا
حبیب لواسانی، ایران
حجت نارنجی، سوئد
حسن درويش پور، آلمان
حسن زهتاب، سوئد
حسن کلانتری، آمریکا
حسن ماسالی، آلمان - آمریکا
حسن نايب هاشم، اتریش
حسین باقر زاده، بریتانیا
حسین علوی، آلمان
حمید رضا عسگری نژاد، امریکا
حمید شیرازی، کانادا
حمید کوثری، آمریکا
خسرو بندری، امریکا
داریوش مجلسی، هلند
داریوش مرادی، آلمان
داریوش معرفت، آمریکا
داود آزادفر، فرانسه
داوود نواپیان، سوئد
درنا بندری، آمریکا
دنیا اکبری، ترکیه
راضیه (پری) نشاط، ترکیه
رامین پرهام، اروپا
رحیم شامبیاتی، آمریکا
رشید اسماعیلی، ایران
رضا پیرزاده، آمریکا
رضا ترابی، هلند
رضا چرندابی، آلمان
رضا سعیدانی آبادانی، ایران
رضا قاضی نوری
رضا گوهرزاد، آمریکا
رضا مبین، ترکیه
رضوان مقدم
روبرتو گودوی، کانادا
روحی شفیعی، بریتانیا
روشنک آسترکی، مالزی
زهره خیام، آمریکا
زهره صادقی، کانادا
ساسان دهقان، آمریکا
سجادی، آلمان
سعید پیوندی، فرانسه
سعید رهنما، کانادا
سمیرا حقی، آمریکا
سهراب بهداد، ایالات متحد امریکا
سیاوش بابایی، هلند
سیاوش صفوی، ترکیه
سیاوش عبقری، آمریکا
سیاوش فرجی، سوئد
سیما ایزد، آلمان
سینا حشمتی، آلمان
شروین نکوئی، هلند
شعله آتش، آمریکا
شهاب فیضی، سوئد
شهران آزاد
شهروز اسدی
شهریار سنگری، فرانسه
شهلا باور، آمریکا
شهلا بهاردوست، آلمان
شهلا عبقری، آمریکا
شیرزاد راستان، آمریکا
شیوا نوجو
صلاح عباسی، سوئد
صمد دژبان ، آلمان
طاهره دزفولي، آمریکا
عباس خرسندی، عراق
عباس سایه، آمریکا
عزیز منجمی، امریکا
عفت ماهباز، لندن انگلیس
علی افشاری، آمریکا
علی اكبر مهدی، آمریکا
علی بکائی، آلمان
علی پورنقوی، هلند
علی تقی پور، مالزی
علی جمشیدی، سوئد
علی حسینی، سوئد
علی دشتی، دانمارک
علی رضا نیک منش، آمریکا
علی شاکری، آمریکا
علی طاهری، آمریکا
علی عبدی، امریکا
علی محمدی، ایران
علیرضا محسنی، هلند
علیرضا وکیلی، کانادا
غلام عباسی، امریکا
فتحیه زرکش ، انگلستان
فرامرز رفیعی، آمریکا
فرح نصیری، هلند
فرحناز نیاکان، استرالیا
فرزاد سلطانزاده نادری، سوئد
فرناز آبادانی، آمریکا
فرهاد فرهانی، آمریکا
فرهاد نعمانی، ،فرانسه
فروزان خرمیان، امریکا
فریبا داودی مهاجر، امریکا - واشنکتن
فریبا معتمدی، هلند
فرید اشکان، آمریکا
فریدون احمدی، آلمان
فرین نسیم، کانادا
فيروز محمودي، ايران
کارین فرند، آلمان
کاظم علمداری، آمریکا
کامران مهرپور، امریکا
کریم شامبیاتی، آلمان
کریم شاهی، آمریکا
کمیل نورانی فرد، عراق
کورش عرفانی ، آمریکا
کی سحر، آمریکا
گودرز اقتداری، ایالات متحده امریکا
ليلا بوريا ، ایران
لیلا پارسی، امارات متحده عرب
لیلا سیف اللهی، ترکیه
ماشاالله سلیمی، آلمان
متین سـال مه، نروژ
مجتبی محمدی، سویس
مجید عبدالرحیم پور، آلمان
محسن سازگارا، آمریکا
محسن نژاد، آمریکا
محمد برقعی، امریکا
محمد تاج‌دولتی، کانادا
محمد حسن، ایران
محمد صالح شبلی، آلمان
محمد فراهانی، آمریکا
محمدرضا شکوهی فرد، فرانسه
محمدرضا نیکفر، آلمان
محمود رفیع، برلن - آلمان
مراد خورشیدی، سوئد
مرتضی انوری، آمریکا
مریم افشاری، سوئد
مریم اهری، آمریکا
مریم مقدم ، ترکیه
مریم نوری
مزدک عبدی پور، آلمان
مسعود شب افروز، آمریکا
مسعود مناف، سوئد
مصطفی مرید، آلمان
منوچهر حیدری، سوئد
منوچهر شفائی، آلمان
منوچهر مقصودنیا، آلمان
منیر مظلومی، آلمان
مهدی امینی، آمریکا
مهدی جامی، هلند
مهدی حبیبی، ایران
مهدی مجتهدپور، آلمان
مهدی یوسفی، آمریکا
مهران میرفخرائی، ایتالیا
مهرداد درویش پور، سوئد
مهرداد عمادی، بریتانیا
مهرداد لوائی، هلند
مهناز کردجازی، سوئد
میثاق پارسا، آمریکا
میر حمید سالک، آمریکا
ناهید فرشی، آلمان
نبیل حقیقی، ایران
نگین سپهری، ایران
نوروز اقلیمی، ایران
نوید محبی، ترکیه
نیره توحیدی، آمریکا
نیما مشعوف، کانادا
هادی یوسفی، دانمارک
هایده مغیثی، كانادا
همت آزاده، آلمان
همن سیدی، بریتانیا
هومن سلطانی، بریتانیا
وحید آزاد، ایران
یوسف توسلی، آمریکا
یوسف عزیزی بنی طرف، انگلستان

مقاله از اقای تقی روزبه

جنبش وال استریت وشعاراشغال کنگره!
گامی تازه
فشارپلیس آمریکا به جنبش وال استریت درسراسرآمریکا ودرایالت ها وشهرهای مختلف آن گسترش بی سابقه ای یافته است. حمله به اماکن وکمپ های اشغال شده وسایرنقاط تجمع ،جمع آوری چادرها، دستگیری های گسترده صدها نفری وبکارگیری خشونت ومجروح ومصدوم ساختن معترضان، بخشی ازاین تهاجمات پلیس به شمارمی رود. فیلم پاشیدن خونسردانه اسپری به چشمان دانشجویان متحصن که سبب خشم میلیونها بیننده شد،تنها گوشه ای ازخشونت های بکاررفته است.
درچنین شرایطی جنبش اشغال وال استریت درگامی جدید باشعار اشغال وبازپس گیری کنگره آمریکا درشهرواشنگتن گام تازه ای را درتعمیق مبارزات خویش برداشته است.تمرکزاصلی جنبش در ادامه تاکتیک جدید خود،متوجه ساختمان ها واماکن استراتژیکی در حد فاصل ساختمان کاخ سفید وکنگره است که مرکزلابی گری ورایزنی های سیاسی طبقه سیاسی حاکمه است.
باین ترتیب اگراشغال وال استریت نماد آماج قراردادن وجوه اقتصادی طبقه حاکم بورژوازی ودررأس آن سرمایه مالی وبورس بازبوده است،شعاراشغال کنگره وتمرکزدرمنطقه اقامت کارگزاران سیاسی سرمایه نشان دهنده هدف گرفتن وجه سیاسی نظام مسلط است که درکل تصویرجامع تری ازکلیت مبارزه سیاسی واقتصادی ورابطه جداناپذیر پیکره اقتصادی وسیاسی طبقه حاکم و نفوذ بلامنازع وال استریت وسرمایه مالی برقدرت ودستگاه سیاسی است.بی شک درهیچ مبارزه طبقاتی واقعی عرصه اقتصادی وسیاسی نمی تواند ازهم جدا باشد. ازقضا یکی ازویژگی های جنبش های جدید،پایان دادن به گسست وافسانه جدائی بین مبارزه برای مطالبات معیشتی-اقتصادی ازمبارزه سیاسی است. گسستی که از ِقبل آن سرمایه داری توانسته است مبارزات منفرد وغیرسیاسی مانده طبقه کارگر را به باتلاق رفرمیسم روانه سازد.درشرایطی که کل زندگی وهمه حوزه های اجتماعی مورد تاخت وتازسودجوئی قرارگرفته وبه کالاتبدیل شده است،پایان دادن به این نوع دوگانگی ها ازشروط اساسی جنبش های ضدسرمایه داری است.
یکی دیگرازمهمترین دست آوردهای این جنبش دربرگزاری تجمعات اخیرخود در واشنگتن، جلب حمایت اتحادیه بین المللی کارگران بخش خدمات عمومی است که ازبزرگترین اتحادیه های ایالات متحده محسوب می شود .قبلا نیزشاهد پیوند این جنبش با برخی اتحادیه های های مزدوحقوق بگیران اوکلند ویا بعضا درنیویورک بوده ایم که درمجموع نشاندهنده گام مثبتی است که در جهت پیوند بخشهای مختلف طبقه بزرگ استثمارشونده وجنبش های مختلف ودرراستای تحقق شعار99 درصدی ها دربرابریک درصدی ها است.بهرحال بدون پیوند بخش های مختلف جنبش مزدوحقوق بگیران اعم ازبیکاران وکم کاران وحتی بی خانمان ها وطردشدگان با کارگران شاغل دربخش های گوناگون وهم چنین باجنبش زنان ودانشجویان وروشنفکران مترقی وجوانان، امکان شکل گیری یک جنبش گسترده توده ای که قادربه تحمیل مطالبات خود به بورژوازی وتداوم راه پیمائی خود برای ایجاد جهانی دیگر باشد،ممکن نیست.
ازهمین روبسیاری بر ضرورت پیوند خیابان با کارخانه ها وادارات، وبی خانمان ها وطردشدگان جامعه و یا بردن آن به درون خانه های مردم ویافتن راه کارهای مؤثروابتکاری برای سراسری کردن مجامع و فضا مکان های اشغال شده-هم نفوذ افقی هم عمقی- تأکید می کنند.چرا که بدون توجه به آن بیم مصادره ویافرسوده و زمین گیرشدن جنبش -تاکتیک های اصلی بورژوازی برای ازکارانداختن آن- وجود دارد.
ازسوی دیگر علیرغم گسترش سرکوب وفشار باتوجه به تشدید روزافزون بحران اقتصادی درچهارگوشه جهان وازجمله درخود آمریکا وسیاست های راست روانه بخش نیرومندی ازطبقه سیاسی حاکم بویژه جمهوری خواهان ومسأله رقابت های انتخاباتی پیشارو،بعید است آنگونه که رسانه های انحصاری سرمایه داران تبلیغ وادعامی کنند جنبش فروکش کند وافت وخیزهای مقطعی ناشی ازسرکوب را نمی توان نشانه ای برصحت آن دانست. اینها درواقع بخشی ازجنگ روانی-تبلیغاتی بورژوازی وقدرت های حاکم باهدف دلسرد ونا امیدکردن مردم است.
اعتراض کنندگان در شهرواشنگتن، پایتخت سیاسی آمریکا،ازتاکتیک های گوناگونی ازتحصن درمقابل منطقه چمن جلوی کنگره،تاتحصن وتجمع دفترسخنگوی کنگره ویا دفتررهبراقلیت کنگره وتا مسدودکردن رفت وآمد درتقاطع های این محدوده حساس واشنگتن استفاده می کنند.دربرخی نقاط هم صحبت ازتاکتیک اعتصاب سراسری است که درصورت فراهم شدن زمینه وقوع و فراگیرشدن آن بی تردید گام مهمی برای اعمال فشاربه طبقه حاکم وتوده ای شدن دامنه جنبش خواهد بود.
شعارهائی چون اشغال وال استریت واشغال کنگره و یا خانه مردم را پس بگیرید واشغال اماکن دیگر وبرپائی مجامع عمومی خود درتمامی عرصه های زندگی، اصلی ترین تاکتیکی است که جنبش ضدسرمایه داری برای درهم شکستن تهاجم بورژوازی به زندگی ومعیشت مردم وازجمله سیاست های موسوم به ریاضت اقتصادی و گشودن راه پیشروی خود به سوی اهداف بالاتربکارمی گیرد.این تاکتیک چیزی جز بازپس گیری فضا-مکان های بی شماری نیست که سرمایه باشغال خود درآورده است.هدف اصلی تغییراین یا آن سیاست نیست بلکه تغییرکل سیاست ها وکل مناسبات اجتماعی ولاجرم همانطورکه شعارآن داده می شود ویران کردن لانه بورژوازی ودشمنان مردم زحمتکش است. بااین همه باید تأکید کرد که بجزجهت گیری های کلی هیچ چیز چه اهداف شفاف وروشن وچه تاکتیک وچگونگی پیشروی ازقبل تعیین شده نیست.بلکه همه آنها درمتن حرکت وتوسط تغییردهندگان جهان ومحک زدن آنها درعمل پرورده وهمه گیرمی شود.مهم آنست که دردل بحران بزرگ سرمایه علاوه برسویه سرمایه که همیشه فعال وهمه کاره بوده است،سویه دیگری نیزفعال شده ودارد به میدان می آید.دردل این گونه جنبش هاست که تسویه با تجارب ناموفق قرن گذشته،آزمون راه های نو برای پیشروی ودرهم شکستن شماری ازکلیشه های جان سخت، صورت می گیرد.جنبش های رهائی بخش همیشه با بن بست شکنی ها وارائه افق های نووغافگیرکننده همراه هستند.
بی تردید جنبش ها ومردم درحین مبارزه برای تغییرشرایط است که ره صدساله می پیمایند وقادربه خوددگرگونی وکسب آگاهی وعزمی می شوند که درشرایط سکون وبی حرکتی دست یابی به آنها ناممکن است. درشرایط سکون این بورژوازی است که بطوریک جانبه به بازتولید عناصروعوامل چرخه حیاتی خود وحل بحران بسود خویش می پردازد، ولی با به صحنه آمدن انسان خواهان تغییروخواهان جهانی دیگرومعترض به استثماروتباهی انسانها،چرخه این بازتولید دچاروقفه وگسست شده وبحران حاکم می تواند درراستای شکوفائی او حل وفصل شود. آن چه را که امروزآغازشده است تنها باید نقطه شروع یک راه پیمائی بزرگ وطولانی دانست که ولو آنکه با افت وخیزهمراه باشد، متوقف نخواهد شد ودرجریان حرکت وتجارب خویش تعمیق بیشتری خواهد یافت. مردم درحین حرکت می آموزند، خود وشرایط حاکم برخود را دگرگون می کنند و دارای افق ها وامیدهای جدید می شوند.