مواد مخدر بزرگترين دشمن شناخته شده نوع بشر
در قرني كه ما زندگي ميكنيم پيشرفت و تمدن انسان به حدي سرعت داشته كه قابل مقايسه با تمام پيشرفتي كه او در طول تاريخ جهان كرده نيست و ميتوانيم تصور كنيم كه مثلاً بشر در ادوار گذشته تاريخ با سرعت سي مايل راه تمدن و پيشرفت را پيموده و در قرن فعلي اين حركت از سرعت صوت هم گذشته و ما هر آن شاهد دستآوردهاي جديد هستيم حتي سرعت به طوري است كه دستآوردهاي تمدن را احساس نميكنيم و فقط در جريان زندگي روزانه آن را ميبينيم و با لبخندي از آن ميگذريم. بديهي است هميشه هم آثار تمدن به نفع بشر نبوده و گاهي انسان در راه حركت تمدن و آزمايش آن به مواد و مواردي برخورد كرده كه ضمن بهرهبرداري از آن به نفع خود زيانهاي هنگفتي هم براي او به بار آورده مثل ساخت سلاحهاي جنگي و بمبهاي مخرب و خيلي چيزهاي ديگر كه بر اثر پيشرفت به آن دست يافته. آشنا شدن انسان با ترياك و فرآوردههاي آن انسان در ابتداي آشنايي با گياه خشخاش كه ترياك از آن به دست ميآمد سخت خوشحال شد زيرا مقدار بسيار كم مصرف آن موجب تسكين دردهاي مختلفي ميشد و انسان با تغييرات شيميايي كوچكي توانست از آن مورفين تايتالول، كودئين سودئين را بسازد كه تا هماكنون جز داروجات درجه يك تسكيندهنده هستند و بعدها يعني در قرن اخير انسانه نوجو و جستوجوگر در راه آزمايشات خود با ترياك ماده مخدر و كشنده يعني هروئين را كشف كرد.
هروئين گرد سفيد رنگي از مشتقات مرفين كه از مرفين و كوكائين قويتر و كشندهتر است و آن را بود ميكنند و از راه بيني و مخاط بيني جذب ميشود و اثر آني شديد و تخديدي در مصرفكننده توليد ميكند و اين بلاي خانمانسوز فعلاً بزرگترين و قدرتمندترين دشمن انسان شمرده ميشود و انسان سازنده اين بلاي مخوف حالا متوجه اشتباه خود شده براي از بين بردن و جنگيدن با آن مبارزه بزرگي را به راه انداخته و طرق زيادي را در راه مبارزه با آن آزمايش ميكند كه قوانين بسيار شديد مبارزه با معاملهگران و مصرفكنندگان آن وضع شده يكي از آن حبس طويلالمدهًْ و حتي اعدام است ـ براي روشن شدن خوانندگان گرامي لازم است مختصري از تاريخ اپيوم بگوييم (البته اين اطلاعات كوچك نويسنده است چنانچه اطلاعات بيشتر و صحيحتري را بخواهيد بايد از مراجع وسيعتر به دست بياوريد) گويا بذر اپيوم را از چين به هندوستان و سپس از طريق هند به افغانستان و ايران و به مرور در سراسر خاورميانه پخش شده.
كشت خشخاش كه عمدهترين محصول آن ترياك ميباشد بيش از صد و بيست سال در خاور دور و نزديك و ميانه معمول بود ولي بيشتر از منافع طبي و مالي كه انسان ميكرد زيان اعتياد به آن بود كه نصيب بشر شده كه در آن كشت خشخاش معمول بود متوجه زيان آن شدند و همچنين كشورهايي كه در آن خشت خشخاش معمول بود تصميم به منع كشت آن گرفتند و نيز كشورهاي بزرگ هم (مثل امريكا) آنان را تشويق به ترك كشت خشخاش نمودند به طوري كه ظرف 40 سال ديگر در دنيا به غير از افغانستان كشور ديگري خاورميانه نبود كه رسماً به كشت خشخاش بپردازد و متأسفانه افغانستان به جهت درگيريهاي سياسي 40 ساله اخير و اينكه اين كشور فقير فاقد منابع زيرزميني و يا كشاورزي مهمي ميباشد نتوانسته جلو كشت اين محصول مرگبار را بگيرد ـ من در دادگاهي شاهد بودم و متوجه شدم كه متأسفانه اين كشور فعلاً منبع اين سم مهلك شده است و متوجه در اين دادگاه روشن شد كه كشور امريكا براي مبارزه اين بلاي عظيم مجبور شده در 55 كشور دنيا مأموراني براي مبارزه بگمارد و همه ساله هزينههاي گزافي متأسفانه براي امر مبارزه از سوي كشورهاي مختلف پرداخت ميگردد كه بازده آن چندان هم جالب نيست و مردم امريكا معتقد هستند در امر مبارزه بايد طرق مؤثرتري را پيدا كرد. من معتقدم براي مبارزه با قاچاقچيان و جريان ضدفرهنگي مواد مخدر در جامعه و بهخصوص در جامعه پيشرفته امريكا بايد مبارزه با هدايت و روشنگري و ارشاد فرهنگي همراه باشد و با دامگذاري و طرق مخفيانه به دام انداختن قاچاقچيان نتيجه مطلوب حاصل نميشود فقط قيمت آن براي خريدار فقير بالاتر ميرود در ايران همسايه افغانستان متدهاي بسيار سختي براي قاچاقچيان مواد مخدر تصويب شده و جرم يك قاچاقچي مواد مخدر مرگ است و با وصف اين كمتر توفيقي در مبارزه حاصل آنان نشده در سال گذشته طبق آماري كه خواندم 881 نفر از مأموران مبارزه با مواد مخدر در جريان زد و خورد با قاچاقچيان از نيروي انتظامي ايران كشته شدهاند در صورتي كه تصور نميكنم حتي 81 مرتبه ميتينگ و يا جلسات راهنمايي براي مطلع ساختن مردم از خطرات مواد مخدر تشكيل شده باشد.
ما در بخش بعدي سعي خواهم كرد طرقي را از مبارزه با مواد مخدر در اختيار خوانندگان قرار دهيم كه شايد براي مردم جالب و خدمت بزرگي به جامعه باشد.
No comments:
Post a Comment