Thursday 6 October 2011

در گذشت دکتر مهرداد مشایخی

مهرداد مشایخی، فعال سیاسی و استاد جامعه‌شناسی در دانشگاه جورج تاون (واشنگتن) درگذشت.
مهرداد مشایخی پس از ماه‌ها مبارزه با بیماری سرطان لوزالمعده روز ۵ اکتبر (برابر ۱۳مهر خورشیدی) در واشنگتن از دنیا رفت.
از آقای مشایخی چندین کتاب و مقاله درباره وضعیت سیاسی و فرهنگی جامعه ایران، عوامل دیکتاتوری و عقب‌ماندگی در جامعه و سرانجام راه برون‌رفت از انسداد سیاسی و گذار به دموکراسی منتشر شده است.
مهرداد مشایخی ۱۶ مرداد سال ۱۳۳۲ به دنیا آمد و کودکی را در پاریس و تهران گذراند. او پس از گرفتن دیپلم دبیرستان، در دانشکده دندانپزشکی دانشگاه تهران به تحصیل پرداخت، اما یک سال بعد برای ادامه تحصیل راهی امریکا شد.
"مهرداد مشایخی به ویژه در سال‌های اخیر در پی‌ریزی شالوده‌ای نظری برای مبارزه مسالمت‌جویانه در راه آزادی و عدالت اجتماعی، تقویت جامعه مدنی در ایران و نهادینه‌سازی دموکراسی تلاش می‌کرد."
مهرداد مشایخی در آمریکا به تحصیل علوم انسانی رو آورد و در دانشگاه "وسترن ریزرو" در ایالت اوهایو لیسانس اقتصاد گرفت.
پس از آن تحت تأثیر دایی خود، امیر‌حسین آریان‌پور، رشته اقتصاد سیاسی و جامعه‌شناسی را انتخاب کرد و در دانشگاه آمریکن در واشنگتن به تحصیلات خود تا دکترا ادامه داد.
مهرداد مشایخی پس از انقلاب سال ۱۳۵۷ به امید کار علمی و فعالیت دانشگاهی به ایران برگشت، اما پس از مدت کوتاهی، به خاطر شرایط ناهموار به امریکا برگشت.
او در کنار کار علمی و دانشگاهی به تلاش‌های اجتماعی و سیاسی نیز فعال بود.
آقای مشایخی به ویژه در سال‌های اخیر در پی‌ریزی شالوده‌ای نظری برای مبارزه مسالمت‌جویانه در راه بسط آزادی و عدالت اجتماعی، تقویت جامعه مدنی و نهادینه‌سازی دموکراسی در ایران تلاش می‌کرد.
مهرداد مشایخی با بسیاری از نشریات و سایت‌های فارسی همکاری داشت. گزیده‌ای از مقالات نظری او در کتابی به عنوان "جنبش اجتماعی و سياست مجادله‌آميز در ايران پس از انقلاب" منتشر شده است.

جبهه ملی ایران در خارج از کشور درگذشت مهرداد مشایخی را به بازماندگان او و همه مبارزان
و ازادیخواهان ایران تسلیت میگوید

1 comment:

Nansour Aafa said...

راه او پایدار می ماند
جهان آزاد

بود مردی بزرگ و آزاده
عاشق مردمان میهن خویش

پاکباز و فروتن و ساده
سخت وارسته از غمِ کم و بیش

بهر فردای روشن و آزاد
روز و شب در تلاش و درتشویش

آرزویش رهایی ایران
از کف کرکسان مرگ اندیش

سخنانش به کام یاران، شهد
بر دل دشمنان میهن، نیش!

شاید آن شاعر سمرقندی
در رثایش سرود، پیشاپیش:

از شمار دوچشم یک تن کم
وز شمار خرد هزاران بیش

راه او پایدار می ماند
آی ملای دزد نادرویش