مقاله از اقای عباس خرسندی

نفرت انگیزتر از جنگ چیست؟
همانطوریکه در مقالات متعدد و مصاحبه هایم ذکر نموده ام جنبش سیاسی مدنی مردم ایران بسیار متفاوت از جنبشهای موجود در منطقه است و برای رسیدن به دموکراسی و آزادی نیاز به جنبش اصیلی داریم که دارای پتانسیل موجود در خود هست و این دلیلی خواهد بود براینکه تهاجمات نظامی بر علیه کشور ما ضرورت خود را از دست بدهد. اگر کسی با استدلاتی کم بها به نتیجه تهاجم نظامی میرسد این نظر فردی است و منطقی برای تعیین یک استراتزی بین المللی نیست. از سوی دیگر سیاستهای بین المللی به هیچ وجه قائل به اتخاذ مواضع از سوی فرد و یا گروه خاصی از اپوزیسیون ضعیف ایرانی نیست که بر آن اساس سیاست خود را تعیین نماید مگر اینکه با یک اپوزیسیون متحد روبرو شده باشد که بر سر مشترکات ملی به تفاهم رسیده باشند.
به این ترتیب نظر خود را مبنی بر اتحاد و همبستگی اعلام می دارم و از همه ایرانیان از هر طیفی که مفهوم دموکراسی را بر اساس حفظ منافع ملی کشور در ک نمایند و از جنبش دموکراسی خواهی در ایران بدور از هر گونه جنگ طلبی و یا تهاجم نظامی دفاع نمایند حمایت می کنم. بدین وسیله از همه هموطنام در جبهه های مختلف سیاسی می خواهم که برای نجات و حفظ کشور از اولین و ساده ترین اصل بقای کشور یعنی اتحاد و
همبستگی حمایت نمایند
از آنجاییکه تبادل برخی بیانیه ها از هرسو اهداف غیر معین وگاها ضدیت با منافع ملی کشورمان را پیگیری می نمایند لازم میدانم از تایید برخی بیانیه هایی که بجز از آزادی بیان راپیگیری می نمایند اعلام برائت نموده و خود را در صفی قرار دهم که بجز از حفظ کشور از تهاجم بیگانگان به مقصود دیگری نمی اندیشند. امید بر این است که مبارزات مردم ایران به تاسی از مبارزات جنبش مشروطه خواهان در مقابل استبداد، مقاومت خستگی ناپذیر دکتر مصدق در مقابل تجاوز بیگانگان بر ثروت ملت ایران سرلوحه مبارزات مردم برای حفظ کشور قرار بگیرد. هر کسی که امروز در مقابل جنگ مقاومت نماید پاسخی برای فردای خود به نسل دیگر خواهد داشت که شرم سارانه نباشد.